Eve Dönemezsin Hakkındaki Yorumlar

Çağdaş Türk edebiyatı ihmal edilmemeli diye düşünüyorum.Bu müthiş roman da okunması gereken edebiyatımızın güzel bir örneği.Bir sohbetinde yazar bu romanı için oldukça iddialı konuşmuştu.Kesinlikle çok haklı.

Meksika sınırı ekibinin batılı zihni. kitaplarını ve yazma serüvenini takip ediyorum. Bu kitabı da sepete aldım. Merakla Eve gelmesini bekliyorum :)

Yazarın okuduğum ilk eseri idi.Özenilerek yazıldığını hissettiren bir kitaptı.Çok da hafif olmayan bir üslupla yazılmıştı ve okurken sizi içine çeken bir tarafı vardı.Hem zihinsel hem de edebi bir tadı vardı.Kitabı okurken aynı zamanda film izliyormuşum gibi canlı bir etki bırakan az sayıda kitaptan biriydi benim için.Ve bunu sevdim.Yazarın kendi hayatından izler taşıdığı hissi veren bir kitaptı.Bir de bir hüzün var ki kitap boyunca okuyucusunu hiç yalnız bırakmıyor.

Kitabı anlatmak istemiyorum. Gözyaşları içinde okuduğum bir bölümü var ki, o kelimelerle parçaladı kalbimi… ellerine sağlık kempes…

Binaların arasında kitabı elime her aldığımda kendimi yaylada kahramana eşlik ederken buldum. Her satırında kendinizden bir parça bulacağınız enfes bir roman. “Diyorum kendime; eve dönemezsin. Katlan buna ellerinin arasındadır ev. Ama olsun esirgemez anne bakışı son bir teselliyi.”

hem edebî hem de samimi içten ve bizden.... sıradan olağan duygulari öyle samimi ve doğal anlatmış ki ...
okurken o yaylaların keyfini de sürdüm cefasini da çektim:)
Allah razı olsun..

Çok severek okuyacaksınız

Yaşamın bütün izlerini kitapta bulmak mümkün. Hasret, yalnızlık, hüzün, acı ve keder; aşk, samimiyet, mutluluk, umut, coşku ve heyecan... Çocukluk...Hayaller ve hayatlar...
Kelimeler önce zihninizi esir alıyor, sonra sürüklenip akıyor önünüzde. Dil samimi ve çok sade. Ruh tahlilleri hiç yormuyor sizi...
Kitabın adını ilk duyduğumda zihnimde çağrışan fikirlere, kitabı bitirdiğimde zihnimde kalanlar arasında ovalarla dik yamaçlı dağlar kadar fark var. İlk başta sığ sularda gezinen fikirlerim kitabın sonunda derinleşerek farklı ve yepyeni bir hazine bulmuşcasına zengin...

Çok güzel bir eser...

Çocukluğunu geçirdiği Karadeniz yaylalarından bahsediliyor,Beklentimin altında bir eser.

idare eder beklentinin altında olsa'da

Bu yazari ilk kez okuyacağım.Güzel.bir dili var dediler bakalim :)

Selahattin yusuf adını görmem almam içim yeterli başka söze hacet yok

Sıcak, samimi,bizden bir hikayesi olan kitabın okunmasını tavsiye ederim.

Selahattin Yusuf’un otobiyografik özellikler de taşıdığını söylediği son romanı Eve Dönemezsin, farklı bir üslup ve samimi bir anlatımla yazılmış betimlemeleri, kurgusu muhteşem bir roman.Kitaplara,gazetelere ulaşmanın zor olduğu yoksul bir Doğu Karadeniz köyünde okula gitmek, yazar olmak isteyen ve tüm zorluklara karşı umutlarını yitirmeyen bir çocuğun yaşamı.içinde aşk da barındıran, zaman zaman gülümseten hüzünlü bir roman.

Yazarın tüm kitaplarını severek okudum. Bu kitapta da doğu karadenizde yaşadığı ve çocukluğunda şahit olduğu bazı olaylardan esinlenip kurgulanmış.

Roman yazarın hayatından otobiyografik öğeler taşıyor. Çocuklukta yaşanan kayıp, ilk aşk ve doğa ile neredeyse Çetin bir mücadele varken duygulandığım ve çok etkilendiğim bölümler oldu. Köy halkının yaylaya çıkışı, kut Süleyman dayının radyosundan dinlenen maçlar, Selvinaz ile olan gergin yakınlık, karakterlerin mekanları bütünlemesi, sonun evet beklediğim gibi olması yazara hayranlığımı artırdı. Romanı beklemiştim, değdi.

Masumiyetin Son Günlerinden sora çıta biraz daha yükselmiş. Kısa bir süre sonra romanı tekrar bir daha okuyacağım. Bunu hak eden ender romanlardan biri bence..

Bazı kitaplar akide şekerinin çocuk ağızlarda bıraktığı tat gibi bir tat bırakır zihinde. Bu o kitaplardan. Bir solukta okunacak diğer yandan bitmemesi için yavaşlamak zorunda kalacağınız güzellikte. Çağdaş Türk Edebiyatı açısından muazzam bir kalem.. Kesinlikle tavsiyemdir.

Bugün bitirdim bu romanı. Çok şık bir şekilde son buluyor. Olaylar çok yavaş ilerilesede hikaye sizi içine çekiyor. Karadeniz hikayesi olduğu için özellikle ilgimi çekmişti. Yazar çocukluğunu gayet sade ve yalın kağıda dökmüş. Selahattin Yusuf'a selamlar. Yeni romanlarını bekliyorum.

"İnsan yıkılırken etrafa bir mahzen kokusu yayılır, onu bilir misiniz?"

Başrol de bir çocuğumuz var ve annesi vefat edince eve neden dönemezsinizi anlıyorsunuz. Anne manasına gelen "ök" "bağ" demektir eski Türkçe'de. Öksüz de bağsız demek. Bu romanı okurken şöyle bir düşündüm; hepimizin bu dünya ile bağının ne düzeyde olduğu annemizle ilgili. Edebiyat hayatın neresinde sorusuna bazı romanlar böyle cevap verebilir. Bu romanda öyle, sadece anne işlenmiyor. Karakterimizin başka maceraları ve hedefleri de var. Saf olmayan okuyucular romandaki konudan çok yazarın nasıl yazdığıyla daha çok ilgilenirler. Bu romanda da diğer sayfa da neler nasıl anlatılmış merak ediyorsunuz. İmge avcılarına iyi okumalar dilerim.

Bir çocuğun okuma ve yazma macerasını bazen güldürerek bazen hüzünlendirerek anlatıldığı oldukça başarılı bir kitap

Kimi zaman hüzünlendirip ağlatan kimi zaman mutluluktan ağlatan harika bir kitap. Ben bu kitabı çok sevdim.

Enfes bir çocukluk hikayesi...

merakla bekliyoruz, evdeyken okunacak kitaplar listesinde

Modern Türk edebiyatının, benim için başucu eserlerinden birisi bu. Duygusuyla anlatımı arasındaki soğukluğu öyle tutarlı ve harika bir mesafede tutuyor ki Selahattin Yusuf, tam bir başyapıt. Şu ana kadarki kitaplarının zirvesi. Bunu başaran çok Türk yazar yok zaten. Karadenizliler'den kim okusa, kendi çocukluğunu okumuş gibi hisseder muhtemelen. Ah Karadeniz!

Selahattin Yusuf'un üslubu çağımızda özellikle "çok satanlar" listesindeki popüler edebiyat ürünlerinin getirdiği basitliğe ilaç gibi geliyor. Bu tarzda anlatım sanatının kıymetini bilerek yazan çok az yazarımız var. Masumiyet'in Son Günleri romanındaki anlatımı, okurken bir nevi terapi gibi gelmişti. Bu romanda çıtanın daha da yükseldiğine eminim.

romanı okurken karadeniz'de, hiç gitmediğiniz görmediğiniz ama sanki çok iyi bildiğiniz bir köyde, çok iyi tanıdığınız bir çocuğun yaşamına yolculuğa çıkıyor gibi hissediyorsunuz. alıp götürüyor... sevilen bir akrabanın evinde tatlı ve hüzünlü anılarla dolu bir fotoğraf albümünü karıştırır gibi... o kadar 'bizden', o kadar sahici ve dokunaklı... soğuk, tercihen karlı bir günde okumak için daha sıcak bir roman düşünemiyorum...

Selahattin Yusuf’un etkileyici edebi üslubu yine keyifle okutuyor.
Yoksulluğa ve yoksunluğa karşı doğanın kapsayıp kucakladığı çocukluğun ruhsal yalnız olma halini akıcılıkla ortaya koyan bir eser.
“Annemin hatırası içimde kalacak ve kumaşa takılmış gizli bir çivi gibi yaşadıklarımı geriye doğru yırtacak.” (sy.90)

"Akşamın açık göğü dolunayı batıya doğru sürecek. Anne yası da dolunayın yolculuğu gibi kımıltısız olacak. Ve bilincimi dünyaya doğru acı acı dürtecek. Ama ilk kez ... ilk kez bir tek şeyin yardımı olacak bana. Bunu hissetmek nasıl bir katran koyuluk içimde böyle! Bir tek şey. Doğa annenin şu yumuşak kayıtsızlığı! Şu kayalık tepelerin katılıp kalmış kesinliği."
Doğu Karadeniz'in ücra köylerinden birinde geçen küçük bir kalbin hayata tutunma ve aşka bağlanma öyküsü. Anlatısıyla içinizi ısıtacak harika bir Selahattin Yusuf romanı.

Bitirmeden elinizden bırakmak istemeyeceksiniz. Akıcı ve samimi bir anlatım. Karadeniz'in eşsiz doğasının mükemmel betimlemeleri içinde, okula gitmenin lüks sayıldığı bir köyde, 'dogma' lara rağmen okuyup yazar olma hayalleri kuran yazarın çocukluğu...

"...Yaylanın sessizliğine gömülmüş teneke ve hartama çatılarının ürkütücü kayıtsızlığına ve yaylayı çevreleyen dağların şimdi biraz daha yükselmiş huşu içindeki zirvelerine dalıyorum.

Hayat henüz var olmuş gibi taze. Ve çoktan ölmüş gibi."

Selahattin Yusuf 'un çocukluğunu anlattığı bu romanı okurken karadeniz'in orman köylerinin yağmurunu soğunu derinden hissediyorsunuz .
henüz kitabın yarısındayım bitirmeden hemen yazmak istedim ; okuyucuyu hemen içine alan akıcı bir dile sahip .

"Yüreğim yakaları erimiş, bir zamanlar beyaz olan gömleğimi alttan itip duruyor. “Güp Güp Güp.” Ağzım okul hayaliyle kulaklarımda. Yükün altında iki büklüm, kara çam ve gürgen tünelinin ucundaki belli belirsiz ışığa bakıyorum.
Okumamı geliştirdim. Gerisi gelecek artık. Hem öğretmenin okumayı seven çocukları sevdiğini duyuyoruz yıllardır. "