Edebiyatla Ahmaklaştırma Felsefeyle Çökertme” adlı çalışmasının üçüncü cildinde de bazı tekrarlar olsa da yeni bilgilerle çarpıcı bir kitap. Tabii sert ve provakatif uslubunu aynen koruyor. Özellikle 127. sayfadaki “Güncellenmiş Cumhuriyetçiliğin Güncel Eleştirisi” mükemmel, sadece bu bölümü okumak için bile alınır bu cilt. Bunun yanında “tarihin hiçbir kesitinin steril olmadığı dünyanın en haklı savaşında bile insani ölçekte bir pislik bulunduğu, keza devrimlerin de steril olmadığı, barışçıl bir devrimde bile bireysel algıyı zorlayan şiddet olduğu” saptamasına tamamen katılıyorum. Diğer kitaplarında olduğu gibi bu kitabında da Türkiye’de dini ideolojinin sistematik olarak tepeden indirildiğini ve topluma planlı bir şekilde dayatılıp başarı kazanıldığının altını bir kez daha çiziyor. Yazarı eleştireceğim bir nokta ise özel-istisnai örneklerden çok çabuk genele varması olacak ki, belki de bunu çarpıcı olması açısından bilerek yapıyor.
