hayatımda takdir ettiğim tarihi kişilerden birine bu kitabın yazarı ''ogier chiselin de busbecq''eklenmiş durumda..tamamen kendi kişiliğimi buldum bu kitapta...osmanlı'nın en güçlü olduğu bir ortamda yaptığı elçilik sırasında,sadece gerçekleri söylemesi takdir edici..türkler'in kötü yanlarını söylerken iyi yanlarını da söylemeyi,kendi ülkesinin iyi taraflarını söylerken kötü yanlarını da eleştirmekten geri kalmıyor..yerine başka bir sefir olsa türklerle ilgili herşeyi saptırarak yalanlarla anlatır ve kendi devletinin hatalarını saklardı..tüm insanlar olarak bir ''de busbecq'' olabilmenin zamanı hala gelmedi mi?
