Yazarın oldukça ilginç bir mizah anlayışı var. Romanın karakterleri ve olay örgüsü, sıra dışı ve absürt olmasına rağmen insan doğasının ve toplumun derinliklerine dair önemli göndermeler içerdiği için okuyucuya gerçeğe yatkınmış hissi veriyor. Absürt olaylar, gerçek kişilerle öyle harmanlanarak sunuluyor ki, Hitler’le Orta Amerikalı birinin dostluğunu yadırgamıyorsunuz. Romanda bir kaç gerçek kişi, kurgusal olaylarda kullanılmış.
Anlatıcı, Rudy Waltz, kişiliğinin nasıl şekillendiğini, ailesiyle ilişkisini anlatırken, aralarda yemek tarifi veriyor. İnsan tariflerini not etmekten kendini alamıyor. Tarifler, anlatıcının daha çok kendileriyle ilgili olan ebeveynlerinden çok, mutfaktaki hizmetlilerle büyümesinden dolayı onun kişiliğinin bir parçası. Yazarın şekillendirdiği kahramanı, yine anlatılan olaylar kadar absürt, fakat okuyucuya sunuluşu açısından ete kemiğe bürünüyor. Kitabın etkisiyle zor bir konuşmayı “linzer torte” eşliğinde yapabilirim.
