Ali Kemal Belviranlı'nın eski edebiyatımız alanındaki yetkinliğini gösteren bir eseridir. 1923’te Konya’da doğan Ali Kemal Belviranlı, hafızlığını Esad Erbili el-Halidi halifelerinden babası Kaşıkçızade İsmail Hakkı Efendi ve Kadiri Şeyhi Ali Efendi’den tamamladığında 11 yaşındaydı. İslami ilimlerin yanında Arapça ve Farsça tahsil etti. 1933’te Kapı Camii’nde başhafız Ali Ulvi Kurucu ve Nuri Pişkin ile birlikte mukabele okudu. 1944’te Konya Lisesi’ni başarıyla bitiren Ali Kemal Belviranlı, aynı yıl girdiği İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden 1949’da mezun oldu. İngiltere'de dahiliye alanında uzmanlık eğitimi alan Belviranlı dahiliye uzmanı tıp doktoru olarak uzun yıllar Konya'da mesleğini icra etti. İstanbul’da bulunduğu yıllarda musiki, edebiyat, hat, kıraat ve edebiyat alanlarında kendisini geliştirdi.
Daha öğrencilik yıllarındn itibaren Osmanlı bakiyesi büyük şahsiyetlerle tanışmıştı. Hasib Serezî, Abdülaziz Bekkine, Ömer Nasuhi Bilmen, Bekir Haki, Hasan Basri Çantay, Mahmud Sami Ramazanoğlu, Mehmed Zahid Kotku, A. Şeref Güzelyazıcı, Cemal Öğüt, Ahmed Tahir, Ali Öztaylan, Hüsrev Efendi ve Ömer Kirazoğlu gibi meşayih ve ulema meclislerine devam ettiği şahsiyetlerin önde gelenleridir.
Hâmid Aytaç ve Halim Özyazıcı hat sanatıyla irtibatını kuran üstadlardır.
1951-53 yılları arasında 24 sayılık "İslam’ın Nuru" mecmuasını çıkardı. Dergi, teknik kalitesi ve muhtevasıyla da göz alan, gönül çelen bir yayın organıydı.
17 Ağustos 1999 depremine kadar bir süre Yalova'da yaşayan Belviranlı deprem sonrasında baba toprağı Konya'ya dönmüştü.
14 Eylül 2003’de Konya Hacıfettah kabristanındaki istirahatgahında sırlandı.
Allah kabrini pürnûr, makamını âli eyleye.
