hani sürekli aklınızda dönüp duran bir an vardır ya... durup durup gittiğiniz/döndüğünüz bir an... her gittiğinizde hesaplaştığınız ama bir türlü çözemediğiniz. hep içinizde canlı kalan dibini bir türlü göremediğiniz o çukur... o anları, çukuru anlatıyor malma istasyonu. schulman öyle yazmış ki. her daim o anların içinde olmasına rağmen, bir o kadar da uzağında. çok ritmik, kendi melodisi/müziği var. süssüz, kıymıksız anlatıyor. çok yoğun. bitince bitmedi. zihnimi meşgul etti. bir sürü imge, sahne geldi yerleşti. verdiği hissi de tarif etmek zor. okuyun, okutun...
