Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum Hakkındaki Yorumlar

ilginç bir kitaptı. birinin kişisel hayatını rahatça okumak hoşuma gitmedi.tarzını sevdiğimi söyleyemem çünkü ilk 12 bölüm psikiyatrist ve yazar arasındaki diyaloglardan oluşuyordu. fakat psikiyatristin kitap hakkındaki kendi deneyimlerini anlattığı 14. bölüm kesinlikle kitaptaki favori kısmımdı ve bence kitabı en özel kılan yer de burasıydı. son bölümde ise yazar hayatındaki son gelişmelerden bahsediyor ve bakış açısındaki değişimi görmek, insanlar ve duyguları hakkındaki her şey hakkında gerçekten iyimser hissetmemi sağlıyor. her şey akıp gidiyor, her duygu üzerimizde bir yara veya iz bırakıyor bizi değiştiriyor ama evet, sonunda geçiyorlar. bunu kitapta okumak çok keyifli.yazarın ailesi, özellikle de babası hakkında bilgi vermemesi harika bir seçimdi hem kitap için hem de yazarın kendi iyiliği için. en sevdiğim yazarların çoğu bunu yapsa da, modern edebiyatta ifşa kültürünü pek sevmiyorum.üstelik bunun bizi değişmekten ve kendimizi kurtarmaktan alıkoyan şey olduğunu düşünüyorum.

Kitabın yazarı depresyon nedeniyle terapi görüyor ve psikiyatristi ile görüşmelerini diyalog şeklinde kaleme almış. Kitabın kişisel gelişim kitabı olduğunu düşünmüyorum ancak depresyon açısından toplumda farkındalık yaratacak güzel bir eser. Yazar depresyon sürecinde yaşanabilecek sıkıntıları, saplantılı düşünceleri, kendini toplumdan soyutlamayı çok güzel anlatmış. Psikiyatristi ile diyaloglarına yer verilmesi profesyonel bir gözle bu bulguların nasıl değerlendirildiğini gösterme ve okuyanların “ben de böyle düşünüyorum” diyerek kendindeki depresif bulguları farketmesi açısından kıymetli. Yazarın güzellik takıntısı çok tekrar ediliyor ancak zaten yazar takıntıları nedeniyle terapi alıyor o yüzden bu beni rahatsız etmedi. Kitabın son kısmında psikiyatriste de söz verilmesini başarılı buldum. Kültürel farklılıklardan ve çeviriden dolayı bazı kısımlar sıkıcı gelebilir. Ancak genel olarak kitabın hedefi olan depresyon farkındalığı konusunda başarılı bir eser olduğunu düşünüyorum.

Depresyon yaşayan ya da duygusal iniş çıkışlar yaşayan herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği bir kitap. Yazar terapi deneyimlerini samimi ve gerçekçi bir dille aktarmış, bu da insana yalnız olmadığını hissettiriyor. Farklı bir ülkede geçen terapi sürecine tanık olmak ilginç; ancak terapistin tavırları zaman zaman tuhaf hissettiriyor ve yazar da bunu kabul ediyor.

Okuma deneyiminde en büyük sıkıntı çeviri kaynaklı; bazı cümleler akıcılığı bozuyor. Yine de hikâye etkileyici ve devamı gelebileceği hissini veriyor. Ayrıca ufak bir not: kapaktaki görsel Tteokbokki değil, Kimçi'dir :) Arkadaş tavsiyesi ile almıştım. Başladı ve bitti.

Depresyonda olan, kendini depresif hisseden herkes kendinden bir şeyler bulabilir. Yazar biraz deneme tadında ama çokça terapi deneyimlerini oldukça gerçekçi bir şekilde kaleme almış. Gün içerisinde birbirinden farklı duygu halleri içerisinde yuvarlanırken, aslında bu durumu yaşayan tek kişi olmadığınızı bilmek, oldukça rahatlatıcı. Yazarın terapi serüvenini kaleme almasının da ana sebebi bu aslında. Kitap sonu itibariyle, devamı gelebileceği hissiyatı veriyor. Yazarımızın da terapilerine devam edeceğine neredeyse eminiz. Ayrıca farklı bir ülkede uygulanan terapiye tanık olmak da ilginç. Ancak genel olarak Güney Kore’de geçen bu gerçek hikayedeki psikiyatrist biraz garip geldi. Zaten kitabın sonunda psikiyatristin kendisi de benzer şeyleri ifade ediyor. Okunurluk açısından en büyük sorun ise çeviriden kaynaklı. Gerek anlam karmaşasına yol açan cümleler gerek de yanlış çeviriler yüzünden, kitabın akıcılığı zedelenmiş. Ve belirtmek isterim ki, kapaktaki görsel Tteokbokki değil, Kimçi.