Pedal Çeviren Kadınlar Hakkındaki Yorumlar

ikinci cinsiyet kitabından sonra dili hafif geldi baya :)

kadın cinsiyetinin her yaşta yaşadığı toplumdaki mücadelesini en güzel anlatan ve yazım dili akıcı olan bir kitap

imroz'u çok seven birisi olarak bir solukta bitirdim.

adanın tarihini merak eden biri olarak aldım ve açıkçası okurken çok eskilere gittim..hüzünlü bir o kadar da objektif anlatımla gerçekleri gösteren bir kitap.

Günlük türünde siniflandirildigina bakmayin. Roman bu kitap. 50li yıllarda imroz,istanbul arasinda geciyor.o yillarda yasananlari gunlugune yazan bir genckizin kiz kardesi yillaaaar sonra acip okuyor günlüğü. Ailevi hayatlari ve iliskileri ,sosyal hayati ve siyasi durumlardan da haberdar ediyor bizi. Bayılarak okudum. Tavsiye ederim

'Pedal Çeviren Kadınlar’ denge tutmakla ilgilidir. Hem sosyal, hem politik, hem de özel hayatımızda tutmamız gereken dengeler vardı. Kadınlar bunda daha beceriklidirler” diyor Rea Stathopulu.
1950’de İstanbul’da doğan yazar, 1972 yılına kadar burada yaşamış. Uygulanan politikaların da etkisiyle Yunanistan’a göçen Stathopulu, ilk romanı “Pedal Çeviren Kadınlar”da Niki isimli küçük bir kızın günlükleri aracılığıyla İstanbul ve Gökçeada’da yaşananları, Kıbrıs’taki gelişmeleri, azınlıkların Türklerle ilişkilerini, hükümetlerin toplumlar üzerindeki etkilerini takip etmemizi sağlıyor.
Günlükler yıllar sonra, Niki’nin küçük kardeşi Margarita tarafından bulunuyor. Artık bir öğretmen olan yetişkin Margarita, ablasının 1950’lere uzanan çocukluk anılarını, 1970’lerden bakarak okuyor, yorumluyor.