48 seneden beri orada duran bir adam. Hüseyin Avni Dede. Beyazıt'taki sahaflar çarşısının arka kapısında, 2. Beyazıt Camisi'nin yan tarafında, tek şekerli çınarın dibinde ömrünü geçirmiş. Defalarca kovulmuş oradan, yılmamış. Benimle yaşıttır belki yüzündeki sakalları, şimdi beline deyiyor, sanırım onu görmeyeli uzamıştır ellerinin uzandığı yere, belki de daha diplere. Ben sadece, böyle bir adamın yazacağı şiirler, nasıl samimi ve gerçeklik dolu olur diye düşündüğümden alıp okumaya başlamıştım kitaplarını. Sırayla hepsi bitti. Yanılmıyorsam, yeni bir tane daha çıkartmış, onu da alıp okumak isterim. Sadece bu kitabını(Sesim Çiviye Takıldı) değil, bütün kitaplarını öneririm.
