Türkçede ilk kez yayımlanan Sen “Alo” Demeden Önce, Italo Calvino’nun ölümünden sonra derlenen, 1943-1984 yılları arasında yazdığı, kimi dergilerde yayımlanan, kimi hiç günışığına çıkmamış öykülerini içeriyor: Doğa ve insan, merhamet ve zulüm gibi konulara odaklanıyor.
“Ahlaksal öykü zulüm dönemlerinde yazılır. İnsan düşüncelerine açık ve net bir biçim veremediği zaman kendisini öyküler aracılığıyla ifade eder. Bu küçük öyküler, faşizmin can çekiştiği dönemlerde, bir gencin yaşadığı bir dizi sosyal ve politik deneyimin yansımasıdır. /…/ Politika benim için çok önemli, yazının en önemli besin kaynağı. Yazında tutku ve içgüdü büyük bir rol oynasa da, çocukluğumdan beri içimde taşıdığım öfke ve nefretler nedeniyle, ilk olarak bugüne kadar yaptığım bu çocuksu ve acımasız anlatıma yöneldim: Askerlere ya da polislere karşı yüzlerce öykü yazmak geliyor içimden, aynı şekilde yüzlerce yengeç ve tavşan öyküsü de yazabilirim. Ama bu bir küçük burjuvanın içini dökmesi olarak düşünülebilir, üstelik sözünü ettiğim dar alandan dışarı çıkmamı sağlamaz. Elbette politik düşüncelerim böyle basit başkaldırmalarla sınırlı değil. Öyleyse ne olacak? İçimi kemiren şeyin ahlaksal bir zorunluluk olduğunu söylemek istiyorum, benim kuşağımın bir biçimde kendini göreceği bir şey, sorunlara göğüs gererken ve gündelik hayatı yaşarken nasıl davranmak gerektiğini gösterebilecek bir şey, politikayla da ilgili bir şey ve daha da önemlisi, Partimin bazı insanlarında ve geçirdiği bazı dönemlerde gördüğüm bir şey, onun sayesinde nihayet olgun kişilikleri, gerçek kadın figürlerini ortaya koyabileceğim bir şey. Ama, ne kadar uğraşsam da asla dile getirmeyi başaramadığım bir şey. Peki ne yapabilirim? Ben de bilmiyorum. Belki bu ahlaki disiplini önce kendi yaşamımda gerçekleştirmem gerekiyor, işte belki o zaman onu dile getirmem daha kolay olur. Belki de bu iki şeyi aynı anda gerçekleştirebilirim: Çoğu kez insanı yazmaya iten şey yaşanan tatminsizliklerdir ve kâğıt üzerinde ulaşılan anlatım yaşamın anahtarıdır.” diyen Calvino çağcıl kötülükleri gülünç, masalsı ya da ironiyi kullanarak anlatıyor.