Kaptan Yemeğe Çıktı ve Tayfalar Gemiyi Ele Geçirdi Hakkındaki Yorumlar

Daha once okumustum tekrar aldim, cok guzel noktlar vardi icinde.

Bukowski'nin diğer kitapları arasında vasat bir kitap. "Ekmek Arası" romanından sonra zaten çıta o kadar yükseğe çıktı ki, diğerleri o seviyeye erişemiyor.

Günlük olduğu için çok sevdim. Ayrıca son günlerinde yazmış. Mutlaka alınacak kitaplardan biri.

sıradan bir bukowski kitabı... keyifliydi.

Yazarın bütün kitaplarını almaya değecek bir kalemi var.

Bukowski'nin günlüğü. Her dizesi alıntılık kanaatimce. Müthiş doyum verdi. 71 yaş yetkinliğinin etkisi fazlaca hissediliyor. İnsanın iyi bir eser meydana getirebilmesi için şartlarının olgunluğu ne büyük etken. Buko okumak isteyenler bu kitaptan başlayabilir.

Bukowskinin okumadigim çok az kitabı kaldı. Hepsini tamamlamak istiyorum harika bir yazar

bukowski stiline alışık olanlar aynı tadı alacaklardır. Ama Bukowski2ye başlama kitabı değil kesinlikle. Yaşlılık zamanı günlükleri bu kitap. Pis Moruk'tan ya da Ekmek Arası'dan başlanırsa daha sıkı bir takipçi olunur

Bukowski'nin anlatım tarzı, olayları sade gösterip aslında bambaşka şeyler düşünebilmesi etkileyici.

Ara ara Kitapyurdu'na bakıp yeni baskılar gelmiş mi diye sürekli bakarım. Sıkı bir Bukowski okuyucusu olarak görünce hemen alıp okumak istedim. Arkadaşımında okuyup beğendiği bir kitaptı zaten. Teşekkürler Kitapyurdu.

Kitap çok nihilist bir düşünceyle yazılmış. Öte yandan kitapta değerli üç şey yazmıyorken ve en çok kullanılan kelime, özür diliyorum, dışkı (bunun kaba tabiri) iken Ernest Hemingway gibi bir yazarın üslubunun çok ciddi olduğunu söylemesi beni çok güldürdü. Kitap yüz küsur sayfa fakat sıkça anlamsız karikatürler konulmuş ve boşluklar fazla. Okursanız bir şey kazanır mısınız? Hayır.

Yıllardır yeni basım bekliyordum. Resimlerle de hareketlendirilmiş. Bukowski'nin günlüğü.

Su ana kadar okudugum yazarlar arasinda farkli bir anlatima sahip. Severek okudum bu eserini. Gec farkina vardim ve iyi ki farkettim...Okuyun ve okutturun...

Bukowski, benim uzak ara en sevdiğim yazardır, bu kitabı okumayı elimden geldiğince geciktirmeye çalıştım zira benim için veda kitabıydı. ama kaçınılmaz son olarak nihayet okudum. benim için çok duygusaldı, kendimi çok sevdiğim biriyle vedalaşıyormuş gibi hissettim. kitapsa klasik bukowski, pis moruk hep aynı

usta işi anlatım ve Bukowski'nin o alışık olduğumuz salaş,samimi hikayelerine devam ediyoruz kitapta.

Bukowski'yi henüz hiç okumadınız mı? Ona yabancı mısınız? Sağda solda duyduğunuz ve hoşunuza giden cümlelerin sahibi olduğu için onu araştırmaya geldiyseniz, Bukowski'ye başlamak için doğru eserdesiniz. Bir yerden başlamalı ve bu doğru başlangıç.

İlk okuduğum günlük.Dramı çok güzel charles bukowkinin uslübü beni benden geçiriyor.Tavsiye ederim

Bukowski, dilinin kemiği olmayan, huysuz, serseri herifin teki. Onu ya sever ya da nefret edersiniz, ortası yoktur. Bu ihtiyar hergelenin pis bir üslubu olsa da dürüst ve samimi bir dille yazdığı kitaplarını keyifle okuyorum. İğneyi başkasına, çuvaldızı kendine batıran bir adam. Bu kitapta son yıllarda yaşadığı buhranı anlatıyor pis moruk. Tıpkı kendisiyle sohbet ettiği bir günlük gibi.

İkide bir sağa sola savurduğu küfürleri geçtim, gına getiren alkolizmini geçtim, birkaç iyi tespit için bomboş bir hayatı anlatıp duruyor olmasını bile geçtim, oldukça ahlaksız bir kitap. Harcadığınız vakte ve paraya karşılık aldığınız bir şey olmayacak.

Oha bu ne zaman gelmiş be tüm Türkiye de aylardır arıyordum ama basımı bitti dedi herkes, kesinlikle alacağım ya çok mutlu oldum

Pis moruğun en sevdiğim kitaplarından... 2000 yılında ilk baskısını almıştım. Okuyalı 15 yıl olmuş, ama okuduğum ilk günden bu yana hiç aklımdan çıkmadı ve ara ara sayfalarını karıştırdım her dönem. Gençlik dönemlerine nazaran çok daha az içen ve çok daha müreffeh bir yaşam süren Bukowski, yaşamının son dönemlerinde geçmişe bakıyor ve gençlik dönemlerinde, kendisine iyi yemekle kaliteli viski sunulması halinde diğer herkesten daha iyi yazabileceği iddiasını kanıtlıyor adeta.

yazarın hayata karşı duruşu her kitabında olduğu gibi ama bu kitaptaki yazılar daha sade ve daha samimi gibi geldi bana. okurken bir son kitap yada yaşlı bir adamın bir kenara çekilmeden son söyleyeceklerini dinler gibi bi hisse kapıldım. güzel kitap, kesinlikle okunur..

bukowski'nin 70 yıllık hayat ırmağından akıp gelen yaşantılarını ve düşüncelerini paylaştığı müthiş bir eser. 100 sayfa olmasına rağmen okuyup bitirince 1000 sayfalık bir kitap okumuş gibi bir doyum hissedeceksiniz.

Bukowski'nin hipodromda at yarışlarıyla geçirdiği zamanlarını ve kitaplarını yazarken başına gelen ve evine gelen davetsiz misafirlerini nasıl kovmaya çalıştığını anlattığı kitabı.Bir günlük gibi, çünkü yazılarının başlarında tarih ve saatler belirtilmiş. Ayrıca kitabı cazip kılan en önemli şey kesinlikle çizimlerini Robert CRUMB'un yaptığı muhteşem karikatürler olmuş. Örneğin Bukowski'nin yatağından kalkmış, oturup eğilmiş ayakabısını bağlarken çizilmiş muhteşem bir karikatürü var; ve üzerinde şöyle yazıyor: "Başkalarını bilmem ama, ben her sabah ayakkabılarımı bağlamak için eğildiğimde içimden, ey büyük allahım, yine mi? Diye geçiririm..."

Hayatımda eğlenerek okuduğum kitapların başında geliyor. Kafa dağıtmak için de bire bir. Bukowski'nin klasik yorumu yine kitabı bir çırpıda bitirmeyi sağlıyor.