Roman, siyasi olarak değişim sürecindeki 19.yüzyıl Rusya'sına odaklanır. Çernişevski bir devrimci olarak Rusya'da kurulacak yeni düzen için ''yeni insanlar'' tasarlamıştır. Romandaki karakterler Çernişevski'ye göre kahraman veya olağanüstü kişiler değil, olması gereken ve çağın ruhu olan kişiliklerdir. Roman karakterleri mantıksal egoizmi ilke benimsemiş ve ne yapacaklarsa kendi çıkar ve mutluluklarını düşünerek yapmaktadırlar. Her durumu mantıkla açıklayabilmenin mümkün olduğunun vurgulanması Dostoyevski tarafından Yeraltından Notlar'da eleştirilmiştir. Roman belirli bir bölüme kadar sürükleyici gitse de sonlara doğru konudan sapmalar yaşanmıştır. Romanın sonu ise yoktur, absürt bir şekilde bitirilip bazı konularda da iç tutarlılığının olmadığını düşünmekteyim. Çernişevski'nin üslubu ise ilgi çekicidir. Bir anda kendisi söze girip okuyucu ile sohbet edip edebiyattaki klasik estetik anlayışını eleştirir. Yayıncı ve çevirmen açısından ise gayet başarılı bir iş çıktığını söyleyebilirim.
