E-Dergi

Şiirin, "kadrolu şairlik" olmadığını, acının bizzat yaşayan kişiyi şiire sevkettiğini, samimi, net ve hisli cümlelerle anlatmış bize Muzaffer Tayyip Uslu.

Müslümanlar ile Allah arasındaki mesafe... İnanma iddiasındaki bir topluluk ve yaratıcısının dediği şeyleri yapmama lüksünü kendinde gören yolunu kaybetmişler... Ömer Lütfi Mete, bu kitabında gözden kaçan çok önemli bir noktaya, Bilinçli müslüman nedir? konusuna dikkatleri çekmiş.

"Süleyman Çobanoğlu'na şiir gelmesini beklemek", Türk şiiri için bir değerdir. Şiirler Çağla ve Hüdayinabit gibi Tamgalar da farklı bir açıdan toplumu incelemiş, değerlerini tekrar hatırlatmış ve yolu yeniden çizgisine getirmiş. "Marifet iltifata tabidir" der tebrik ederim.

Kitabı okumak sabır istiyor. Yeni bir akım olarak "Anadolu Beatnik" tarzı oluşturmak isteniyor gibi geldi bana. Kabahatler Kanunu'ndan sonra bana hitap etmedi. Bu yeni tarzın da yakın gelecekte Türk şiiri için referans değer taşımayacağı fikrindeyim.

Felsefeci/sosyolog/fikir adamı profilinden, edebi yönü ağır basan derin imgeler okudum. İsmet Özel'le birlikte yola çıkan ve sonunda kendini bulan birçok şiir gibi, kendi yolunun hikayesini, lirik/melodik bir akustik eşliğine anlatmış kitapta. Keyifle okudum.