E-Dergi

Kitap güzel konuları önümüze sürüyor. Özellikle insan ilgili çizgileri çok beğendim. Herkes yüzünüze güler, sizi destekler, muhteşem olduğunuzu söyler…fakat dönünce sırtınıza saplantılar gibi gelen gerçekten neyi
düşüntüğünü başkalara anlatır. Toplumun sahtekarlığı… Bazı insanlar ise bu toluluğa ve bu hayata dayanamadığı için çekip giderler…
Kitabı hem beğendim hem de beğenmedim. Yazarın düşünceleri beni baya çekmişer, fakat bir anda kitabın karamser havası geri itiyordu. Galiba tam seviğim tarzı değildi…

Romanı çok beğendim…merak uyandırı, kitap boyunca felsefi düşünceleri üzerinde durup düşünüyordum. Aslında beklediğim sonucu yazarın sonucu ile hiç örtüşmediğine rağmen çok şaşırdım. Kesinlikle okumanızı tavsiye ediyorum.

Küçük ya da büyük olsan, bu kitabı okumaya değer! Yaşadığımız hayattaki zorlukları, problemleri, engelleri çekerken, asıl bizi çevreleyen mutluluğu görmeyi unutuyoruz. Çünkü mutluluk aslında çok basit bir şey değil mi? Sıcak bir evimiz, masadaki lezzetli yemekler, yanında olan sevdiğimiz insanlar, yaşadığımız her gün her şey birer bir mutluluktur…Ama nasıl olsa bazen onu görmeye unutuyoruz, kendimizi karanlık tarafa, kara düşüncelere kaptırıp mutsuz oluyoruz. Yoksa ne demiş yazar: “Mutlu olmak, insanın öğrenmesi gereken en büyük ve en zor derstir”. Hala o dersi öğrenmedik değil mi? Hayat boyunca asıl dersimiz budur - her şeye rağmen mutlu olmak.
Ve şunu eklemek isterim ki, kaç yaşında okursanız fark etmeksizin çocuk hikayeleri okumak çok önemli, bize hayali kurmaya ve mucizelere inanmaya hatırlatıyor.

İlk defa tiyatro oyunu okuyorum, baya keyifliydi. Çok önemli konular, özellikler kadınlar ilgili ortaya koyuyor.

Kitabı beğendim, kanımca bilim kurgu yanında kitabı felsefi olarak da nitelendirebiliriz. Çünkü konu aslında sadece bize bir zaman maceraya götürüp kalmıyor, hayatımız, insanlığımız, dünyamız ilgili derin düşüncelilere götürebilir. Ne kadar garip değil mi? Yaşadığımız dünya sürekli değişiyor, gelişiyor…bizim umduğumuz şey de zaten bu - geleceğimiz daha gelişmiş olacak, insanlar hayal edemeyeceğimiz şekilde yaşayacaklar…uçan arabalar, uzay yolculuklar vs. Peki ya tam tersi olursa, insanoğlu kendi icadından kendisini tükettirirse…basit, belki de aptal topluluğuna dönerse? Kitapta şu son cümleyi çok hoşuma gitti: “Aklı ve gücü kaybolsa bile insanın kalbinde minnettarlığın, sevecenliğin sonsuza kadar yaşadığını bana hatırlatmaları için.”