E-Dergi

Kış Bahçesi kadar başarılı bulmadığım ama önerebileceğim bir kitap.
Bu kitapta beni etkileyen nokta dostluk değildi aslında. Hatta dostlukları diğer yorumların bazılarında da okuduğum gibi hastalıklıydı. Güzel olan noktaysa her şeyin sona ermesiydi ve kafalarını taktıkları, onları dost yapan ve dostluklarını hastalıklı yapan şeylerin bir noktada bir şey ifade etmemesiydi. Geriye sadece iyi anıları kaldı. Bu beni düşündüren ve ağlatan kısımdı açıkçası.
Ayrıca başarılı bulduğum bir özelliği yazarın, karakterleri benimsetiyor size. Çoğu kitap serisi bu etkiyi yaratabilir ama tek kitapla bunu yaratmak çok kolay değil bence. Her iki kitapta da bunu gözledim ben.

Aşk'ı okuyalı epey zaman oluyor ve o yüzden mi böyle hissettim bilmiyorum ama daha eğlenceli, daha güzeldi İskender. Karakterlerin hepsini tek tek benimsediğiniz ve sevdiğiniz kitaplardan. Hani iyi karakterlerin de kötü, kötü karakterlerin de iyi olduğu. Çok beğendim.

İskender Pala'nın kendini aştığı eserlerinden biri. Aynı anda Yavuz'a ve Şah İsmail'e hayran oluyorsunuz. Sonunda ne olacak diye merak ederken, çok şey öğreniyorsunuz. Ne ister ki insan daha?

Bu kitap beni çok etkiledi. Hani 2-3 gün doğru dürüst yemek yiyemedim yani. Kesinlikle okunması gereken bir kitap. Çok şey öğretiyor tarihe ve insanlığa dair. Ve bence ne kadar şanslı olduğumuzu hatırlatıyor.

Ortalamanın üstünde bir kitap.
İçine çekiyor insanı, merak ediyorsunuz, bir an önce bitirip sonunu öğrenmek istiyorsunuz. Her şeyin mantıksal bir şekilde açıklanması çok güzel. Fakat sonu çok harika değil.
Kısacası, evet, okunası bir kitap ama gelmiş geçmiş en iyi polisiye diyemem.