E-Dergi

Meşayih-i kiram ve evliyaullahtan Abdülhakim Arvasi Hz.lerinin bu eseri temel olarak rabıtanın ve zikrin önemini anlattığı, rabıta usulünü tariflediği ve zikrin çeşitlerini açıkladığı mektuplardan oluşuyor. Müellifinin yüksek kemalini gösteren bu mektuplar gerçekten istifade edilirdir. Kitabın ana fikri kanımca kitapta da yer verilen Muhammed Masum Hz.nin "rabıta tek başına erdiricidir, zikir tek başına erdirici değildir" sözüdür. Kitap ayrıca doğru itikadın önemini ve zikrin sadece dil ile yapılıp kalbin hazır bulunmadığı takdirde sevabının ve faydasının az olacağı hakikatini vurgulaması bakımından önemlidir. Rabıta-i Şerif eseri bu kitabın yarısını oluşturuyor, kitabın geri kalanı Abdülhakim Efendinin küfür ve büyük günalar, vahdet-i vücud, ruh vs. konulardaki çeşitli yazılarından oluşmaktadır.
Kitap Necip Fazıl tarafından sadeleştirilmiş. Sadeleştirme esnasında yapılmış tek tük mana hataları yanısıra bazı ifadeleri de biraz uygunsuz buldum ama bunlar öyle rahatsız edici boyutta değildi. Böyle mürşid-i kamil zatların eserlerini sadeleştirmeden, asıl metinleriyle yayınlamak daha uygun olur. Sadeleştirme ne kadar başarıyla yapılırsa yapılsın asıl metne göre en azından mana zayıflıklarına yolaçabiliyor.

Yüzden fazla konuda çeşitli makalelerden oluşan bu eser esas itibarıyla bir tarih felsefesi ve sosyoloji kitabı olmakla birlikte hadis ilmi, Hz. Mehdi gibi dini konulara da yer vermiştir. En temel kitaplardan biri ve batılı fikir adamlarının da övgüsünü kazanmış olan bu eser Endülüs medeniyetinin eriştiği ilim düzeyini göstermesi bakımından da öneme haizdir.
Kitabın bu baskısının fiyatı bu hacimde bir eser için çok fazla, ben başka bir çevirisinden okudum.

Sanırım okuyup yazan insanları şu tasnife tutmak mümkün: Cemil Meriç, Alev Alatlı vs. okumayı sevenler ve sevmeyenler... Ben ikinci sınıfa dahilim; bu kitaplarda yazılanlar bana kitap satırlarında kaybolmuş insanların bir takım kültürel kavramlara benzetimde bulunup yerine oturmayan referanslar verdiği bulanık düşünceler dizisi gibi gelmiştir hep... Bu Ülke de bu kitaplardan biri...

Emre Yılmaz'ın 1995'te işlerini tasfiye ettikten hemen sonra yazdığı son derece vulgarize bir kitaptır. İlk çıktığında toplatılmış, uzun mahkeme süreçleri geçirmişti. Bir tür dejenere işadamı portresi çizer ve genç işadamına bu formülasyonun güya işhayatının gerçeği olduğunu temel postüla alarak dejenere bir takım öğütler verir. Kitaptaki ince mizah duygusu aslında Makyavel'e isnat edilen "aslında yazdıklarını inanarak değil bir yergi olarak yazmıştı" zayıf iddiasını bana hatırlatmıştır. Yazdıklarında haklılık payı var mı, evet var ama o kadar da değil... Kitabın ne sunduğunun ve ne önerdiğinin rıahlaki ve topluma zararlı olduğu akılda tutarak okunursa entellektüel açıdan değişik, güzel bir deneyimdir bu vulgarize kitabı okumak...

Orson Welles'in oynadığı Harry Lime karakteri ve filmin müziği çok başarılıdır. Sinema tarihinin en iyi eserleri arasında sayılan bu filmi izlemenizi öneririm.