E-Dergi

Başta devam edemeyeceğimi düşündüğüm, okudukça çevirisine ve hikayesine kendimi kaptirdigim, sonlarına doğru yazarın mizahi anlatimina hayran olduğum otobiyografik hikaye kitabıdır; aliniz, okuyunuz.

Kitap, uzun zamandır okumayı istediğim ve nihayet okuma fırsatı bulduktan sonra da daha önce okumuş olmayı diledigimdir.
Neredeyse her bölümünde kahkahalar atmama sebep olan kinayeli ve akıcı dili (ve çevirisiyle); zaman zaman hepimizin içinden geçirdiği fakat dillendirmedigi günlük hayat mizansenlerini güzel orgulerle ortaya koymasiyla gönlümü fethetti diyebilirim. Üniversite sonrası her dönem okuyucuya tavsiye olunur.

Elime bir kitap alıp okumaya başladığımda; onsoz, yazarın ya da cevirenin notu vs ne varsa hepsini okumakla başlarım işe. Bu kitabı elime alıp onsozunu okumaya başladığımda yazarın on/ arka kapaklarda ya da yan yüzde bile adının bulunmadığını fark ettim; onsozde laf arasında geçiyordu. Yazarın, ya da burada notları tutan kişinin, ilkel bir kabile reisi olması durumu değiştirmez. O kişi olmasaydı bu kitap da olmayacaktı neticede.
Yasadigimiz, içine doğduğumuz hayata bir adım geriden bakıp bize çok normal gelen yaşam aliskanliklarimizla ilgili düşünmeye sevk eden güzel bir kitap.

Berrak bir zihin ve araliksiz bir zaman diliminde okunmadigi surece iki hikaye arasinda baglanti kurulmasi ve dolayisiyla bolumleri arka arkaya siralanmis bu hikayelerden keyif alinmasi biraz zor. Benim kitaba baslayip bitirmem uzun zaman aldigindan belki bu sekilde dusunuyorum.

Orhan Pamuk okumak beni her zaman rahatlatmistir.
Okudugum tum kitaplarinda karakterler, olaylar, mekanlar o denli detayli ve fakat bir o kadar da yalin ve akilda kalan bir dille anlatilmistir ki sanki yazarla sohbet etmis gibi hissederim kendimi.
Onu yazmaya iten sebepleri, kisisel ikilemlerini, kendimden buldugum baba parcalarini okuyunca bu kitapla yeniden ve tekrar cok sevdim Orhan Pamuk' u..