E-Dergi

Ortaokula giden çocuklar dahil, herkesin okuyabileceği, kısacık ve sıcacık bir öykü... Masal tadında, çok akıcı... Nobel ödüllü bir yazar! Tavsiye edilir...

Bu serinin tüm kitaplarını, özellikle 10 yaş ve üzeri çocukların bence mutlaka alıp okuması gerekiyor.'Eğlenerek öğrenme' diye bir metot vardır eğitim bilimlerinde. İşte bu metotu layıkıyla kullanarak, ele aldığı konuyu hikayeleştirerek aktaran ve merak uyandıran kitaplar serisi... Bir ilkokul öğretmeni olarak mutlaka tavsiye ediyorum.

Yazarın dili kullanış şekli çok açık, anlaşılır, sade, süsten püsten uzak ve hatta zaman zaman didaktik ve başarılı... Bu kitapta kısaca yazarın dünyasından hayata bir bakış var... Bir anlatı kitabı olsa da bazı bölümler kısa öyküler şeklinde yazılmış..

Yazarın Sis ve Gece'den sonra yazdığı ikinci romanı... Sanırım çok satan ve yankı uyandıran ilk romandan sonra ikincisini yazmak çok daha zor... Çünkü A. Ümit'in bence en sıkıntılı romanı Kar Kokusu... Tabi ki okunabilir, güzel bir roman ama diğerlerine göre kitabın içine girmekte zorlandım ve çok şaşırdım buna çünkü tüm romanlarını okumuş biri olarak alışkın olmadığım bir durumdu. Hele ki bir bölüm var ki kitabın başlarında, yazarın en az on karakteri arka arkaya ayrıntılı tasvir ettiği, aman bunları aklınıza tutun der gibi... Roman karakterlerinin hiç biri gözümde canlanmadı...Son sayfalar daha keyifli ilerledi ama romanın giriş bölümünde sorun var diyebilirim...

Okuyamadım... Kimsenin de kolay kolay okuyabileceğini daha doğrusu okuyup da bir şeyler anlayabileceğini sanmıyorum! Okura ulaşamayan bir kitap nasıl oluyor da edebiyat da olay yaratır, paha biçilemez falan bulunur? Ve hep edebiyat çevrelerinde böyle kitaplar ve yazarları adam yerine konur? Okura ulaşmak, yani okunmak değil entel çevrelerden takdir görmek midir asıl olan? O zaman niçin var bu edebiyat?