E-Dergi

Aslında nasıl bu kadar ayrı iken ne kadar yakınız... nasıl bu kadar sevgi ile doluyken nefret taşıyabiliyoruz... Hem bu kadar kucaklanıp hem bu kadar ötelenebiliyoruz... Baba ve Piç bu ikilemleri çok güzel bir şekilde eritmiş içinde, okuyucunun gözüne sokulmuyor bu duygu ve düşünceler hissettiriliyor bu da kitabı çok naif ve hoş yapıyor... Kadının toplumdaki yeri bir kez daha irdeleniyor, başkası olmak, olmak zorunda bırakılmanın işlenilmesi gibi...

Elif Şafak anlatısı... çok güzel bir kurgu ve çok güzel bir konu seçimi... herkes gurbetteki bir aileyi anlatabilir ama her karakterin iç dünyasını bu kadar güzel betimleyerek okuyucuyu konuya bağlayarak yapamaz. Her bir karakterle ayrı ayrı ilgilenmek onların tasvirlerini okumak okuyucunun olayları içselleştirmesini sağlıyor. Okunması gereken bir Elif Şafak romanı...

Sophia ve Tyler, modern ile gelenekselin birbirine nasıl bağlanabileceğini çok güzel bir şekilde yansıtıyor. Okuyucu kendini üzüm bağlarında, Villada hissederken bir taraftan da katili ya da katilleri bulmaya çalışıyor. Ailenin üç kuşak kadınları ve her birinin kendine has güçleri de okuyucuyu kendine çekiyor. Betimlemeler ve üslup sizi kendisine bağlayacaktır...

İnsan olmak kavramının bedenle mi yoksa duygularla mı alakalı olduğu metnin içine o kadar güzel dağıtılmış ki okudukça zevk alacaksınız... "Göçebe" adlı karakterin insan olma tutkusu, Ian'ın saf sevgisi, Jared'in kontrollü öfkesi ve Melanie'ye duyduğu özlem; ben bilimkurgu okumam diyenleri bile kendisine çekiyor. İlk sayfalardaki betimlemeler sizi okumaktan alıkoymasın;çünkü yaratılan bu dünyanın açıklama bölümünden sonra gerçek metne ulaşacaksınız...

İlk kitap ve İkinci kitap okuyucuyu kendine bağlyor ama üçüncü kitap biraz hayal kırıklığı yaratabiliyor. Psikolojik durumların daha fazla yer alması sonlara doğru aksiyonun olmasını gölgeliyor. Katniss'i güçlü bir karakter olarak betimleyenler son kitapta umduklarını bulamayabilirler.