E-Dergi

Neruda ' nın yalın, sade dille yazdığı, şiirin şiir gibi oldugu güzel bir kitabı.
Şiir okumak insanın ruhunu iyileştiren, insanı rahatlatan bir eylem ve Pablo Neruda ' da bunu cok hissettriyor insana.

Seri boyunca farklı karakterlerin anlatımına yön veren yazar bu kez Niklas'ın anlatımına basvurmuş. Ve gerçekten çok iyi yapmış.

Bu tarz kitaplardan edebi bir beklenti olmayacağının artık herkes farkında ama bir es vereyim kafam boşalsın niyetiyle olayların akışına bırakabiliyor insan kendini.

İlk seriden beri ana karakterler içinde olan Niklas bu kez bas karakter. Tüm olaylar onun dilinden kelimelere dökülüyor. Olayların iç yüzü böylece ortaya çıkıyor.

Woolf ile tanışmak bu kitaba kısmetmiş ve güzelde oldu aslında.

İtiraf etmeliyim ki kalabalık diyaloglardaki içsel konuşmalar çok yorucuydu. Ama yinede betimlemeler ve tasvirler kendisine öyle bir çekiyordu ki o içel konuşmalar bile kafada canlanıveriyor.
Abartıdan uzak dili, gerçekçi yaklaşımı gündelik hayata göz kırpıyor. Her dönemde olduğu gibi o dönemdede kadın haklari, kadın ruhu ve sınıfsal farklılıkları ele alıyor yazarımız.
Ve yaptığı ironiler, zıt yaklasımlar, betimlemeler kitaba önem kazandırıyor..

Toz Diyarı: Kan Kırmızı Yol aslında anlatılan hikaye gerçekten başarılı. Fantastik, aile, arkadaşlik, kardeşlik, umut gibi içerisinde bir cok kavramı barındırıyor.
Ama ne var ki kullanılan dil ve üslup kitabi okumayi zorlaştırıyor. Yeni nesil diye adlandırılan bu tarz kitaplarda ilk defa bu kadar kötü bir dille karşılaştım. Sürekli tekrar eden 'diyor, ediyor, yor ,yor, yor' insanin aklını karıştırıyor. Yor demekten kendimi alamiyorum.
Yine de konu bir tık önde ve okumaya engel değil.

Edebiyatımızın büyük yazarlarından Ömer Seyfettin yüz elliden fazla eseri vardır.
Ders veren, ders alan bir yazardir Seyfettin ve bircok kisinin hayatina dokunmustur.
Secme öykülerde de harika hikayeleri var.
Dünya'ya erken veda etmistir ve ölümünden sonra hic hak etmedigi seyler yaşamıstir. Ne yazık ki edebiyatimiza ve edebiyarcimizda sahip cikilmamistir.