E-Dergi

Saf ve dusunceli romanci dan sonra okuduğum ikinci Orhan Pamuk kitabi oldu. Kitabın genelinde dikkatimi ceken cümlelerin cogundaki söz diziminin biraz kafa karıştırıcı ve anlamayı güçlectirici olduguydu. Okuyucu olarak Kafamdaki bu tuhafligin nedeni Orhan Pamuk un tarzına yabancı olmamdan kaynaklanıyor olabilir. Romanda yer yer 2 tip gorusten bahsedilmis. dışarıya yansıttigimiz olmasi gereken bizden beklenen "resmi görüş" ile asıl düşüncemiz olan herzaman dışa vurmayı tercih etmediğimiz "şahsi görüş". Bu görüşlere dair verilen örnekler romanın güzel yanlarından biriydi.

biterken acayip duygular içinde bırakıyo insanı korku, şaşkınlık, heyecan "duygular olmasaydı her şey ne kadar kolaylaşırdı" temel noktası olan bu kitap okurken sayısız duygu zenginliğini birarada yaşattı. . mutluluk ve serenad ki çok beğendiğim eserlerdir ama Kardeşimin Hikayesi bence hepsinden öte ... uzun süre etkisinde kalınacak türden bir anlatım ve son . ..

ve korkunç olan da bu: Hatırlanan geçmiş, zamandan yoksundur. Bir aşkı bir kitabı yenş baştan okur ya da filmi tekrar seyreder gibi yaşayamazsınız...(s.90)

yazarın okuduğum ilk kitabıydı ama devamı gelecek . . son dönemde okuduğum sürükleyici, akıcı ve okuması gayet keyifli bir kitap tavsiye ederim.

aşk ilerleyince sevgilinin derdini çekmek mutluluk olabilir. "tabiatta herhangi birşey haddini aşınca zıddına dönüşür." bir arabanın tekerleri çok hızlı dönmeye başlayınca sanki tersine dönüyor gibi görülür. yani bütün trajedilerin sonu komedi, bütün gülmelerin sonu gözyaşıdır.. kahkahalarla gülen kişinin gözünden sonunda yaş akar.