E-Dergi

Sesi gibi kaleminin de güzel olduğuna, bu kitabı okuyunca kanaat getirdim.Geçtiğimiz yıl kaybettiğimiz Cem Karaca'nın bu kitabı, tüm şiirseverlere tavsiye edebileceğim nitelikte.Her mısrası itina ile yazılmış, basmakalıplıktan uzak, başarılı bir şiir kitabı.Yer yer dokunaklı olduğu kadar da düşündürücü vecizeler var kitapta.İnsana hayatın ve mutluluğun ipuçlarını veriyor.Cem Karacayı bir kez daha saygıyla anıyorum.

"Bir gün belki hayattan,
Geçmişteki günlerden,
Bir teselli ararsın
Bak o zaman resmime."

Yaşar Kemal'deki şiirsel anlatım çekti beni bu kitaba.Şayet başka bir yazar aynı konuyu ele alıp bu kitabı yazsaydı, dikkatimi bile çekemezdi.Fakat bilindiği gibi Yaşar Kemal, günlük hayatta sık sık yaşadığımız, bizim için pek önemsiz olan anları bile, anlatımındaki şiirselliğiyle bir destan haline getirebilecek derecede usta bir yazar.En önemli eserlerinden biri olan bu romanında Yaşar Kemal, 19. yüzyılın son yarısında yaşamış olan Çakırcalı Memed Efe adlı bir eşkıyanın hayat hikayesini ele alır.Osmanlı'ya başkaldırışın da öyküsüdür bir bakıma...Şiirsel ve coşkulu anlatımıyla Yaşar Kemal kitabı öylesine süslemiştir ki, karakterlerle içiçe buluyor insan kendini okurken.İyi bir araştırma, başarılı bir anlatım; netice Çakırcalı Efe.

Bu ikinci okuyuşum oldu.Okudukça daha da anlaşılır bir hal alan bu kitap dünya klasikleri arasında teşkil ettiği yeri en çok hak eden eser bence.

Betimlemelere önem vermeyen bir yazardı Dostoyevski.Bu yüzden gerekli gereksiz hiçbir sıkıcı betimleme ve yorucu tasvirlere raslamayışım, kitabı okurken içimde en küçük bir sıkıntı hissinin uyanmamasına sebep oldu.Dostoyevski, Raskolnikov'un ruhunu büyük bir ustalıkla çözümlerken aslında o karakteriyle hepimizin soyut tarafını adeta görmüş gibidir.Demek istediğim şudur ki, hangimiz Raskolnikov'da bir parça kendimizi bulmadık?Öfkemizden kudurduğumuz, bunu dışarıya yansıtmak istediğimiz, az da olsa çevremize bu öfkenin etkisiyle zarar vermek istediğimiz anlar hiç mi olmadı?Tüm hayatımız boyunca nefret ettiğiniz bir kişiden kurtulmak hiç mi aklımızın ucundan geçmedi?(Tabi kitaptaki gibi canice değil.)Adaletsizlikler içerisinde yaşadığımız şu dünyada, hiç mi bu büyük sorunları kendi başımıza çözmeye çalışmadık?Hiç mi başkaldırmadık?Ve...Hiç mi aşık olmadık?..

Bu kitabı herkes okuyup gerekli dersi çıkarmalı...

Kitabın konusu ile işlenişi arasında büyük bir fark var.Tek sayfasında bile gülmedim, aksine öfkeden kudurduğum anlar oldu!..

Bu ahlaksız kitabı yazandan çok yayımlayanlarda kabahat var.Yazarın espri adı altında cinsel imalarda bulunmasının neresi komik, anlamış değilim!Çevremde özellikle gençler tarafından okunan bu kitap, onlara hiç de iyi örnek olmuyor.Espri anlayışı rezalet olan sayın Lilay Koradan'a buradan yazacağı kitaplar hakkında uzun uzun düşünmesini öneriyorum.

İsmet Zeki Eyübolğlu'nu, sınava hazırlıksız yakalanan bir öğrenciye benzetiyorum.Kardeşim, bir insan yazdığı kitapta bu kadar mı saçmalar!..
Kur'an ile ilgili birçok şey atıp tutmuş; bunların %99,9'u asılsız ve varsayıma dayalı, saçma sapan fikirler.Filozofça bir eser yaratmak istemiş demem, filozoflara hakaret olur; o derece berbat yazmış!..
Yazar sanırım bilim dünyasından da yoksun olarak yetişmiş.Öyle ki, bilim dünyasının bile Kur'an'ın mucizelerine şahitlik ettiği bir yüzyıldayız.Ve böyle bir yüzyılda çıkıp da "İslamın Çöküşü" diye bir kitap yazmak, ...
(Söyleyecek söz bulamıyorum doğrusu...)