E-Dergi

Kitabın çevirileri gerçekten kötü. Kuzgun şiirini internette okumuştum, buna istinaden bu kitabı almaya karar verdim ama buaradaki çeviri çok farklı. Ancak kitapta orijinal ingilizce metinlerde yer alıyor. Fakat nedense ingilizce metinle Türkçe metini sayfa tutar şekikde eşleştirememişler. Birçok yerde ingilizcesine bakmak için bir öne yada arkaya sayfa çevirmeniz gerekebiliyor.

Çocukken Küçük kara balığı okumuştum hoşuma gitmişti. Şimdi bu kitapla bu masalı yeniden okudum. Çocuklara çalmayı, hırsızlığı, anne babaya itaatsizliği hatta öldürmeyi öğütleyen, bu rezil davranışları sanki doğrularmış gibi gösteren anafikirleri birbirinden kötü masallar. Yazarın tüm kitaplarını kesinlikle çocuklarınızdan uzak tutmanızı öneririm.

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki, bu sayfada kitabın numaralandırılmış 100. yıl özel baskısı olduğu söyleniyor. Ancak bana gelen kitabın üzerinde herhangi bir numara yoktu. 100. yıl özel baskısı diye düşünerek beklentilerinizi yüksek tutmayın. Kitabın vasat bir cildi var ve cildin gömleği bile yok. Bunun dışında baskı kalitesi ve kağıdı güzel. Kitapta 15 öykü yer alıyor. Bu öykülerin kitap tanıtımında belitildiği gibi yazarın otobiyografisi olarak okunabileceği düşüncesine katılmıyorum. Anlatım akıcı, sıkılmadan okunabiliyor ancak öyküler insanların gündelik yaşamlarından kesitler.

Kitabı alırken damayı ilerletmeyi, oyunumu geliştirmeyi amaçlıyordum. 80 li yıllarda bir gazetenin dama köşesinde yayınlanan dama problemleri tadında bir kitap bekliyordum ama maalesef aradığımı bulamadım.
Kitabın ilk bölümü damaya güzelleme. Birkaç sayfada inanırsanız damanın nasıl satrançtan ve tüm strateji oyunlarından daha üstün olduğu anlatılmış. Sonra damanın hikayesi var. Biraz tarihçesinden bahsedilmeye çalışılsada yazar siyasi görüşlerini aktarmaya devam etmiş. Bu arada dünyaca bilinen Türk damasına neden kitabın başından sonuna anadolu daması dediğini açıklamış. Bir oyun kitabında kuralların sınıflandırılmış ve sıralı bir şekilde yazılması beklenirken yazar hikaye düzeninde anlatmayı tercih etmiş. Sonraki bölümde yazar kendi icadı olan ve anlaşılması güç görsel notasyonu anlatmış. Kitapta yazar birçok oyun açılış vs. örneği verdiğini söylese de kendisinin uydurup görsel gösterim olarak adlandırdığı, standart dama ve satranç gösterimiyle hiçbir ilgisi olmayan bir gösterim kullanmış. Arka arkaya 40-50 adet pozisyon grafiği konmuş, bunlarla ilgili düzgün bir açıklama yada analiz yapılmamış. Hiçbir şekilde taktik ve stratejilere değinilmemiş. Kitabın son bölümünde ise okuyucuya hiçbir şey vermeyen, damacı kahvelerinde 5-10 damacıyla yapılmış akşam haberlerinin sonundaki dolgu röpörtajlardan var. Fotoğraflarsa bu baskı kalitesiyle hiç konmasa daha iyiymiş.
Hiçbirşey yapmadan kolay yoldan kitap yazma yoluna gidilmiş. Kitapta damadan daha çok yazar kendi siyasi düşüncelerini yazmaya yada empoze etmeye çalışmış. Maalesef Türkçe'deki bildiğim tek dama kitabı olmasına rağmen okuyucunun oyun gelişimine hiçbir katkısı olmayacağını düşündüğün ve şimdiye kadar gördüğüm en kötü oyun kitabı diyebilirim.