E-Dergi

Kitabını okurken kendinizi birden romanın içinde buluyorsunuz. Adeta romandaki adamdan daha önce bu gizemi çözmeye çalışıyorsunuz fakat bir türlü başarılı olamıyorsunuz. Kitabın sonundaki gerçek ile ise büyük bir şaşkınlık içine giriyorsunuz.

Adem hiç bilmediği bir köye gider ve Cemile adında bir kızı sever. Onunla evlenmek ister lakin bir sorun vardır.Cemile daha önceden kaçırılmıştır ve bu artık onun kız olmadığı fikrini düşündürür. Bunun üzerine Adem Cemile’nin ikiz kardeşi Pembe ile evlenir.Ve bundan sonra hikaye başlar.

Bir ismin bile çok görüldüğü C.’nin bir yıl boyunca başından geçen olayları anlatan kitap, dörde ayrılmış olup her bölümde farklı mevsimlerde C.nin yaşantısını ele almıştır. Babasından kalan emlaklardan aldığı kiralarla çalışmadan geçinebilen C., gününü kitap okuyarak, kahvehanelere, restoranlara, barlara giderek, film izleyerek, bol bol yürüyerek, sanat çevresinden arkadaşlarıyla sohbet ederek ve durmadan düşünerek geçirir… C., toplumla uyuşamayan, ataerkil yapıya ait olamayan, iki kişiden kurulmuş toplumların “en iyisi” olduğunu düşünen ve bu uğurda ‘gerçek aşk’ı arayan; huysuz, sıkılgan, mutsuz ve ‘aylak’ bir adamdır. Romanın konu edildiği bir yıl boyunca C.’nin başından iki aşk macerası geçer. İlkinde üniversite öğrencisi ‘süssüz, sade’ Güler’den umduğunu bulamayan C., yaz aylarında gittiği pansiyonda karşılaştığı eski sevgilisi ‘ressam ve kişilikli’ Ayşe ile de olaylı bir aşk süreci yaşar

23 Nisan 1849”da Petrochevski’nin (Petroşevski Topluluğu) çevresinde oluşan topluluğun otuz altı üyesi tutuklanır -bunların arasında Dostoyevski’de vardır. Kargaşa yaratmaktan ve Çar’a karşı suikâst plânı yapmaktan gözaltına alınan topluluk üyeleri ‘göstermelik’ bir yargılanışın ardından idâm cezasına çarptırılırlar. Bu ceza ilk olarak, idâmın gerçekleşeceği anda on yıllık kürek mahkumiyetine çevrilir. Hattâ Dostoyevski’ye sıra gelmeden önce birkaç kişinin öldürülmek üzere olduğu, işte tam o anda cezanın hapse çevrildiği bilinmektedir. Daha sonra ise cezanın miktarı sekiz yıla indirilir. 25 Aralık 1849 ve 15 Şubat 1854 tarihleri arası Dostoyevski’nin hapishanede -yani kendi tâbiriyle “Ölü Evi”nde- geçirdiği zaman dilimini kapsamaktadır. Dostoyevski bu kitabında tutukluların; yaşantısını, umutlarını, yaşama bakışlarını, psikolojilerini ve düşlerini anlatmaktadır. Tabii kendininkileri de.

Kumarbaz büyük üstadın kırkbeş yaşındayken 1867´de kendi yayınevinin dayatması sonucu 25 günde yazdığı önemli roman klasiklerinden biridir. Bu zaman dilimi içerisinde eğer bu eserini bitirmez ise diğer yapıtları üzerindeki yayın hakkını yitirecektir. Bu yazma esnasında kendisine yardımcı olması, yazıları aktarması dahası konuştuklarını yazıya aktarması amacıyla tuttuğu Anna Grigoryevna ile daha sonra evlendiğini edebiyat tarihçileri yazarlar. Roman kumar alışkanlığının dahada ötesi hastalığının, tutukusunun ve dramatik bir aşkın layıkiyle aktarılmasından başka bir şey değildir. Kendisinin de kitabın kahramanı Aleksey İvaneviç gibi bir kumarbaz olduğu yazılan Dostoyevski yaşayıp hissettiklerini kâğıda dökmekte haddinden fazla yeteneklidir