E-Dergi

çözümlü sorular olması anlamınızı kolaylaştırıyor

Hayatla arama önünde hayal kırıklığı içinde dikildiğim, diğer tarafında pişmanlık olan bir yaşanmamışlık duvarı örmüştüm.
İnsanın en ağır yükü kendisi.
Neydi benim ağır yüküm?
Kimdim ben?

Sanki kovulduğu cennete geri dönüyor gibi mutluydu.

''Nen var Zeze?”
”Hiç. Şarkı söylüyordum.”
”Şarkı mı söylüyordun?”
”Evet.”
”Öyleyse ben sağır olmalıyım.”

İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim.

bazen de dergi yerine keşke ayraç gönderseniz.