E-Dergi

Atatürk'ü tanıyorum diyebilmek için okunması gereken kitaplardan birisi, nitekim İlber Ortaylının okurlara tavsiyeleri arasında olduğunu duymuştum.

Yazarın adı yetiyor aslında ama birazcık detay vermek gerekirse kitabın işleyişi değişik ve hoş. Mesela önsöz, ilk defa gördüğüm bir biçimde kullanılmıştı, hikayeyle bağlantılı biçimde. Ne yazarın kendisinin, ne de çevirmenin yazısı vardı, onsoze atılan imza aslında romanda yaşayan bir karakterindi. Kitabın genel olarak işleyişi de gayet güzel. Kitapta empoze edilen düşünceyle zıt bir insan olsam da eğlendim. Sıktığı tek taraf çok fazla not olması.

Çok önceden almış olduğum gayet kullanışlı bir çantaydı. Hediyemi vermek üzere kullanmıştım.

Güncelliğini yitirmiş bir eser olması ve dilinin ağırlığıyla karmaşıklığı yüzünden okumakta zorlandım. Yine de değerli bir eser olduğu su götürmez bir gerçek, dönemin siyasi gelişimini çok güzel ortaya koyuyor.

Atsız gerçekten dik başlı, kalemini muadilleri gibi bir oraya bir buraya bukecek bir insan değil. Apaçık, Cumhuriyetin ilk dönemlerinde yaşanmış bazı saçmalıkları çok ağır eleştirmiş, bu konuda da kesinlikle haklı ama bu hiciv eserler bir hakaret veya o dönemde yapılan her şeyi yanlış görüyor gibi yorumlanmamalı. Kendisini memnun eden birçok devrim de yaşandı bu dönemlerde, sadece yöneticiler ona göre doğru bir anlayış benimsemediği için ağır bir dargınlıgı söz konusu. Yani bu hikayeler pek çok eleştiri getirse de döneme, Atsız'ın o dönemin adamı olan büyük insana methiyeler düzdüğü de oldu, özellikle o büyük adamın ölümünden sonra başlarda ona karşı bazı haksızlıklar yaptığını anladı ve o kişiye eleştirilerini biraz hafiflestirdi. Bu onun dergisini yazılarını takip edenlerce kolayca anlaşılır.