E-Dergi

Kitabı geçen sene bu günlerde almıştım okumak yeni nasip oldu. Öncelikle Akif emre gibi bir insanın kitapları ve düşünceleri bir İsmet Özel kadar revaç bulamaması üzücü (gerçi İsmet Özel şair olmasa belki Akif Emreden de az revaç görürdü) yazılarını okurken etkilendiği kalemleri farketmek mümkün. Devrik cümleleri ve yabancı kelimeleri fazlaca olan bir kitap. Yabancı kelimeleri araştırma merakı olanlar için güzel bir merak aşılıyor kitap. Düşüncelerine gelince entellektuel anlamda müslüman bir düşünür ve güzel analiz edici bir kimliği var Akif Emre'nin. Bakış açıları, çok önceden tespit ettiği şeyleri birebir şuan yaşıyor olmak yazarın ufkunun genişliğine şahitlik ediyor. Diğer kitaplarını okumayı da merakla bekliyorum. Ruhu şad olsun

Akif Emre kitaplarından Çizgisiz Defter ve İzler'in ardından okuduğum üçüncü kitap oldu Portreler. Kitapları gerçek bir entelektüel birikim ürünü. Hayranlık içinde bunca insanı nasıl tanımış bunca kitabı nasıl okumuş deyip durdum okuduğum müddetçe.
Üstün bir düzeyde, günümüz Türkiye'sinde aydın geçinenlerin yanına dahi yaklaşamayacağı bir gerçekçilikle yoğrulmuş yazılardan müteşekkil bir kitap olmuş Portreler. Sadece Türkiye'nin değil, imparatorluk mirasının her zerresine temas eden, analizleriyle, çıkarımları ve yorumlarıyla bu toprakların yanı sıra İslam coğrafyasının ve hatta Dünyanın kültürel ve siyasi birikimlerinin yansımalarına yer verilmiş. Kitap 600 sayfa civarında olsa da katbekat fazla yoğunluğa sahip. Zira faydalanmasını bilenlerin önünde binlerce sayfalık yeni ufuklar açılabilir. Hakkaniyetli bakış açısıyla tarihi ve çağı yorumlayan, yeni insanlar ve yeni kitaplar tanımama vesile olan Akif Emre'nin ruhuna rahmetle...

üresel güçlerin politikalarını ve İslam dünyasının karşılaştığı zorluklar, Akif Emre’nin bakış açısıyla görmek isteyenler için okunmaya değer bir eser.

Mekânı Merkeze Almak ve Âkif Emre'yi Tanımak
Bismillah.
Önce şu soruyu sormama müsaade edin: Âkif Emre'yi ne kadar tanıyoruz?
Ben henüz pek de tanıdığımı iddia edecek bir vaziyette değilim. Ancak bildiğim, tanıdığım Âkif Emre benim için müstakim bir duruşun "portre"si. Kendisinden haberdar oluşum nisbeten geç oldu. Bununla beraber ilk eserini de henüz okudum. Bazı yazarların ilk eserini okuduktan sonra şöyle dersiniz: "Artık bu adamı okumayacağım." Bazıları içinse dilinizden dökülenler şöyle olur: "Bu adamın sanırım tüm kitaplarını okuyacağım." Birinci ifade düşünce dünyamız için okuduğumuz şahsın ne kadar dikkate alınamaz olduğunun ifadesi ise ikinci ifade de tam tersi dikkate alınacak, kulak verilecek birisinin olduğunun işaretidir. Âkif Emre merhum için ben ikinci ifadeyi tercih ediyorum.

Tebessüm ve tefekkür... Her ikisi de müminin şiarıdır.
"Mümin kardeşinin yüzüne tebessüm etmek sadakadır." (Hadis-i Şerif)
“Bir saat tefekkür bazen bir sene ibadetten daha hayırlıdır.” (Hadis-i Şerif)
Yer yer tebessüme, çoğu zaman tefekküre davet eden, yazarın tatlı diliyle kolayca okunan güzel bir kitaptı.
Kitap, pasajlar halinde tarihin birçok farklı döneminin farklı yüzlerinden, farklı alanlarından alınmış ibretamiz anekdotlardan oluşuyor. Bu anekdotları otuz beş farklı başlık altında toplamış yazar. Hoca Nasrettin'den Mevlana'ya, Kanuni'den Mihrimah Sultan'a, Yahya Kemal'den Mehmet Akif'e ve daha ismini duymadığım pek çok alim, şair, hükümdara dair büyük kitaplardan süzülmüş, derlenmiş bu hikayecikleri keyifle okudum.