E-Dergi

Bir kitap blogunda ismini duydum ve edindim. Vedat Günyol genç deneme yazarı ödülü almış. Yazar kitapta önce kendi dünyamızı oluşturabilmenin önemini anlatmakla başlar, sonra okumak için kendi köşesine çekilebilmenin tadını, iyi bir okuyucu olma, kitap seçme, kitap alma, iyi bir kütüphane nasıl kurulur, kitapların bir zamanı var mıdır, ne zaman hangi kitap okunur, bir okuyucuyu okudukları nasıl yanısıtır, başucu kitaplarının verdiği huzur, Shakespeare okumak gibi gibi konulara değinir. Bu arada bol bol Voltaire, montaigne, zweig, cemil meriç, sait faik, tanpınar ve daha bir çok yazardan alıntılar yapar ve referanslar verir. Edebi zevkten ziyade okuma konusunda fikirler, düşünceler ve klasik yazarlardan şöyle bir alıntılar okuma yapmış oluyorsunuz. Yazarın dili sade ve anlaşılır olmakla birlikte, tekrar eden cümlelere rastlamak ilgiyi biraz azaltabiliyor. Deneme okumayı sevenler ve kitap kurdu olma gayreti içinde olanlar için başlangıç kitabı olabilir belki.

Yazarın öykülerini çok seviyorum. Türk edebiyatında en sevdiğim yazarlardan biridir. Bu kitapta 16 öyküsüne yer verilmiş. Vakitsiz ezan, kendini denize at, ihtiyar çilingir, bir genç efendinin defterinden hikayeleri en sevdiklerim. Büyükbaba adlı öyküsünde, yaşamı ve ölümü sorgulatan etkili bir anlatım vardı ve oldukça etkilendim. Bazı öyküleri ise çokça osmanlıca kelime barındırdığından malesef pek bir şey anlayamadım. Kitaba ismini veren Çamlıcadaki Konak hikayesi küçük bir kızın büyüme sancılarını, kadınlığa geçişte yaşadığı karmaşık ve ihtiraslı duyguları, kendi bedenine ve erkeklere duyduğu ilgiyi anlatıyor. hikaye akıcı bir şekilde başladıysa da sonrasında etkisini yitirdiğini düşündüm. Ben yazarın dilini ve anlatımını sevdiğim için yine de bu kitaptan memnun kaldım diyebilirim ama diğer öykülerini okumayanlar için bu kitaptan başlamalarını tavsiye etmem.

Esendal'ın öykücülüğünü çok beğenirim. Edebiyatımızın daha çok ilgi görmesi gereken yazarlarından biri olduğunu düşünüyorum. Süslü cümlelerden uzak, sade ve doğal anlatımıyla okuru hikayenin içine çeken bir tarzı var. Öyküleri genellikle aile, toplumdaki sıradan insanlar, devletin çeşitli memuriyetlerinde görev yapanlar, cumhuriyet döneminde değişen toplumsal hayat, kadın erkek rolleri, ahlaki bozulmalar vs. konu edinilir. Bu kitapta Saide, iki ziyaret, kızımız, Celile, hayat ne tatlı öykülerine bayıldım. Mesela Saide'de, eşini aldatan ve bunun ortaya çıkışıyla birlikte büyük utanç yaşayan bir adamın hikayesi oldukça hoşuma gitti. Öykü okumayı sevenlerin yazarın öykü serisini edinmelerini tavsiye ederim.

Yazarın anlatım tarzı o kadar güzel ki karakterlerle hemen bağ kuruyor ve hikayenin içine giriyorsunuz... Bu romanın hikayesi, aileden kalma değirmeni üstüne almak için İstanbul'a gelen Asım'ın halası ve amcasında kalması, onların hayatına girmesi ile başlıyor. Roman akıp giden olaylara değil de daha çok karakterlerin hikayesine yer veriyor. Arka planda ikinci meşrutiyet öncesi toplumsal durumu da anlatan hikayede bireyler arasında çıkar çatışmaları ve menfaat ilişkileri göze çarpıyor. Asım bir yandan İttihat ve Terakki ile iletişime geçiyor, bir yandan artık yuva kurma ihtiyacı duyarken hikaye bitiyor. Öğrendiğime göre bu hikaye yazarın 1924 yılında gazetede tefrika edilmiş bir aile hikayesiymiş ve gazete kapatılınca hikaye burada kalmış. Dönemsel romanlara ilgi duyanlara tavsiye ederim.

ayaşlı ve kiracılarını çok sevdiğim için diğer romanlarını da aldım. bu roman karşılıklı konuşmalardan oluşuyor. sona doğru ise istanbula yerleşen perihanın arkadaşına mektuplarını yazıyor. normalde bu kadar çok diyalog sevmem ama o kadar doğal ki akıp gidiyor. evlenmek isteyen bir genç kızın, kısmetlerini arama macerası, çevresindeki arkadaş ve tanıdıklarının ona yardımcı olma telaşı, doktorun bir türlü gelemeyişi, son çare varmak istediği vassaf beyin ölümü ve kendisine bıraktığı miras ve gönderdiği damat adayı, en sonunda bu adayla evlenip mutlu olması üzerine kurulu konuşmalar. ben çok sevdim.