E-Dergi

İslam Peygamberi döneminin önemli olaylarından biri olan İfk Hadisesi genelde Hz. Aişe cephesinden anlatılır. Aslında bu iftira olayına adı karışan Safvan b. Muattal cephesinden olayın derli toplu anlatıldığı güzel bir kitap var karşımızda. Kitap bu olaydaki önemli bir yanlış bilgiye de dikkat çekiyor. Safvan b. Muattal'ın hasur (iktidarsız) olmadığını delilleriyle aktarmaktadır. Safvan b. Muattal'ın biyografisini de içeren cep boyutundaki bu kitabı tavsiye ederim.

Peygamberimizin hayatını mucize ve olağanüstülükler gibi abartı ve uydurmalarla değil, her insan gibi hayatının her alanında gereken tedbirleri aldığını anlatıyor. Hep Allah'ın kontrolünde bir hayatı olsaydı, şüphesiz Efendimiz'i örnek alamazdık. İslam alimleri tarafından adeta peygamberimizin diğer peygamberle yatıştırılmış ve bu yüzden binlerce uydurma rivayet ortaya çıkmıştır. Peygamberimizi yüceltmeye ağırlık verilmiş, insani yönüyle ilgili rivayetler arka planda kalmıştır

Bu, kitapta İslam tarihinde halen tartışılmaya devam edilen bir konuya farklı bir bakış açısı getirmektedir. Bu kitabı tarihe “Asrı Saadet” “Altın Çağ” dönemi olarak bakmayı isteyenler için tavsiye etmem! Zira insan olan yerde her şey beklenir. Muaviye ve Hasan kavgası aslında İslam öncesi Mekke’de kıyasıya yaşanan Haşimoğulları- Ümeyyeoğulları iktidar savaşının İslami renge boyanmış devamı niteliğindedir. Kitabı bitirince şunu bir kez daha anladım biz insanlar acıyı, ölümü, kutsayan hikayeleri daha çok seviyoruz. Her mahalle kendine ait “büyük tarihi kahramanlar” ve bunların ölüme gidişini ve bunu üzerine bir tarih inşa etmeyi seviyor. “…………….” ölümsüzdür; diyerek ölüme giden insanları seviyor onları kutsallaştırıyoruz. Bu insanlar ölümü değil de yaşamı tercih etselerdi muhtemelen isimleri bilinmeyecekti.

Aslında Mekke'deki nüfusun kahir ekseriyetinin Allah inancı vardı. Onların Allah inancındaki sorun, Allah ile iletişim sorunu idi.(5) Allah ile aralarına aracı varlık dedik­leri putları koyuyor,(6) bunların Allah'a yaklaştırıcı varlıklar olduğunu söylüyorlardı. "Biz , bunlara (putlara) bizi Allah'a daha fazla yaklaştırsınlar diye ibadet ediyoruz." (7)Yani Al­lah'ı gökte en büyük ilah olarak kabul etmelerine karşın, makam ve mevki olarak O'nun altında gördükleri başka ilahları da vardı. Allah çok yüce, aşkın, erişilmez oldu­ğu için bu aracı ilahlar vasıtasıyla ona yaklaşacaklarını söylüyorlardı. Allah ile birlikte başka ilahlar da kabullen­ dikleri için "ortak koşan" anlamında müşrik kelimesi ile nitelendirildiler. İslam inancı ise "Kullarım sana beni sorar­larsa, bilsinler ki ben, şüphesiz onlara yakınım ... "(8) ve " ... Biz ona şah damanndan daha yakınız... "(9) anlayışını getirerek aracı inanışına karşı çıkmıştır