E-Dergi

Sabahattin Ali'nin nasıl olup da sıradan bir yeşilçam hikayesi gibi duran olay örgülerini derinlikli analizler ve edebiyatla buluşturup mükemmel hale getirdiğini görüp yazara bir kez daha saygı duymayı sağlayan ve keşke erkenden göçüp gitmese ve daha nice kitaplar yazsaydı dedirten bir roman.

Sadece aşka dair değil genel olarak insan ilişkilerine dair derin ve vurucu tespitlerin gerçek anlamda "edebi" bir dille hikayeye yerleştirildiği, Sabahattin Ali'ye hayran bırakan bir roman veya yazarın kendi deyimiyle uzun bir hikaye. Raif Bey ve Maria unutulmaz karakterler olarak zihne kazanıyor.

Ancak bitirince elden bırakılabilen anlatımı -ve çevirisi- harika bir öykü. Yazarın okuduğum diğer kitaplarına kıyasla (Amok Koşucusu ve Vicdan Zorbalığa Karşı) anlatımı daha akıcı buldum. Fazla/gereksiz kullanılmış bir cümle dahi yok. Kısa ve vurucu.

Yazar, tarihin bir kesiti ve spesifik şahıslar üzerinden her tür iktidarın değişmez hastalığı olarak baskı ve zorbalığı ve zorbalığa karşı toplumların tepkisini/tepkisizliğini analiz eder. Düşünce ve vicdan özgürlüğü mücadelesinin ise her iktidar zorbalığına karşı yeniden canlandığını mükemmel bir biçimde ifade eder: "Çünkü her yeni doğan insanla birlikte yeni bir vicdan da doğar..."

Maalesef kikitabı ancak Newyork Times'ta incelendiğini öğrendikten sonra aldım. Hayri İrdal'ın çok absürd, çok komik, çok hayal, çok acı, çok gerçek hayatını gerçek bir yazım ustasından okudum ve sanırım ileride bir kez daha okuyacağım. Yazarın kendi dilinde okuyabildiğiniz için şanslı hissedeceğiniz romanlardan.