E-Dergi

Kitabı bir okuyuşta çok okuyarak değil de azar azar okudum ve o dünyada yaşar gibi oldum bir nevi, Selim arkadaşım , Turgut dostum gibi oldu, bakış açıları ve yalnızlıkları içime oturdu, ''inanılmaz'' dediğim tespitler ve kendimi romanın direkt parçası hissettiğim anlar oldu, açıkçası kitapta mizah , zeka ürünü fantastik yaklaşım, realizm, ironizm , natüralizm .. her şey var. Kesinlikle okunmalı ama tutunanların o kadar da etkilenerek okuayacağını garanti edemem. Biraz kaybeden, geride başlayan, gri alanlarda takılan, aşağı tırmanan, uçuruma yaklaşmış olan, biraz asi, biraz günahkar, biraz yola çıkmaktan çekinmeyen insanlar çok farklı şeyler hissedeceklerdir...

Çok çarpıcı konular olmasa da kendimizi revize etmemizi ve hoşgörümüzü arttırma adına günümüz için okunmasında fayda olacak bir kitap diye düşünüyorum; lakin birbrimize düşman gibi davranmaya ve kutuplaşmaya çok meğilliyiz son zamanlarda...

Birkaç gün arka arkaya okuduktan sonra aslında savaşın içinde o insanlarla beraber yaşadığınızı hissettiğiniz ve kitap bittiğinde ise ayrılık hüznünü yaşadığınız bir kitap....

Özellikle Can Yayınları'ndan aldığınızda kapağındaki sarı ışıklı tonun hakim olduğu karlı bir gece atmosferi insanın içini ısıtıyor. Kitap sayfa sayısının da az olması sebebiyle bir çırpıda okunası nitelikte ve Dostoyevski'nin tatlı kısa romanları arasında yer alıyor...

Dosyotevski açıkçası insanın gelgitlerini ve gri alanlarını çok iyi betimliyor. Bu romanda da yaşlı adamın belirsiz beklentilerini ve çekincelerini yazdığı mektuplarda güzelce gözlemliyoruz. Kadın ise yine ihtiyacı olunca ve zor durumda kalınca yanındakine sığınan fakat işler düze çıkınca arkasına bakmadan giden rolünde ; tıpkı ''Beyaz Geceler '' romanında olduğu gibi...