E-Dergi

Peyami Safa.. Yalnızız.. Çok isterdim bu kitabın her sayfasını ayrı ayrı anlatabilmek için milyon tane kitap okumuş ve kendini anlatma becerisi çokça ilerlemiş biri olmayı ancak süslü ve tesirli cümleler kurmam zor görünüyor. Simeranya her ne kadar Samim’in yazmak isteyip de önsözünden öteye geçemediği tahayyülündeki kitabı olsa da okuyucuları daha da ilerletmemiş ve az çok anlatmak istediğini kavrayabilmiştir. Çatışmaların insan ruhu üzerindeki etkilerini bir de bu kitaptan okuyun ama böyle dikkatli dikkatli, süze süze, içselleştirerek.. Meral... sanmıyorum yanlışlıkla olmasa kendi canına kıyabilecek biri olduğunu. Keşke şöyle bir şey olsaydı; Peyami Safa sigaranın üzerine düşmeyip yanmadığı halinde de eserini devam ettirdiği şeklini kaleme alsaydı. Offff muazzam olmaz mıydı.. Olurdu.

Başıma bir şey gelmeyecekse(herkes o kadar övmüş ki); olmadı, beğenemedim(beğenmemiş olmayı kendi ayıbım olarak görüyorum), bir türlü aradığım tadı bulamadım. Naçizane

İlk kısımları ne kadar beğendiysem son başlık altındaki kısmı da o kadar sıkıcı buldum, bilmiyorum ilerleyemedim. Ancak yine de ilk bölümler hatırına alınır ve okunur

İlginç, çok ilginç bir eser. Arada sırada, ben şu an ne okuyorum ya, deseniz de bir solukta okunabilecek değişik bir eser. Sevdim mi? Sanırım evet. Evlilik, kadınlar, aşk, bağlılık, sadakat, kuşku, nefret, yalan gibi bir çok duygudan izler barındıran bir kitap. Dediklerimi geri plana atan ve okunma hissi uyandıran o cümle ise şu; eserin müellifi Tolstoy.

Çok defa, çok yerde bazen bile isteye denk geldiğimiz, açıp okuma gayesi güttüğümüz nadide ve harikulade şiirlerden oluşuyor.. seviyordum, elime kitap haline getirilmiş şekliyle aldım, daha çok sevdim