E-Dergi

Her insan ırkı trajedi yaşar
Hayat bu
Yavaş yavaş hiç bir ayrıntıyı kaçırmadan
Ardı ardına gelir geçer gri günler
Bi' rutin içinde bulursun kendini
Yaşamak mı istiyorsun
Nefes almak mı sadece...

Bazı filmler var +18 damgası olanlar,bazı kitaplar da ''Hayatın Gerçekleri'' damgası vurulmalıdır.Bu kitap onlardan biri.
Çocuklar.En değerli varlıklarımız.Hangi yaşta olurlarsa olsunlar aklımız hep onlarda kalıyor.
Fakat herkes böyle düşünmüyor. Barbarca,insafsızca,hayvanca davrananlar var ve karşı koyma isteğini korku ile karşılaşınca yok oluyor.
Gerçekleri kabul edip kötülüklerle savaşmak geç olsa bile umutlu sonuçlar verebiliyor.

Afganistan.
1996-2001 yıllar.
Komünist rejimin çökmesi sonrasında Taliban ve Kuzey İttifakı arasında gerçekleşen mücadele dönemidir. Talibanların getirdiği yasaklar insanların hayatlarını zor, yaşanılmaz hale getirir.
Ama insan mecbur kaldığında,bir kadın mecburi bırakıldığında neleri başarabileceğine dair bir kitaptır.

Afganistan
2015
Orada hala hayat var mı?

Seneler önce idi,Orhan Pamuk'un Nobel ödülünü aldığında...Bir arkadaşım, çok ısrarlı, bana ''Kar'' okumamı tavsiye etti.Oysa ki türkçe dilinde hiç kitap okumadığımı biliyordu.Ama o arkadaşım Orhan Pamuk'u seviyordu ve benim artık türkçe okumaya hazır olduğumu fark etmiş ki ben aynı kanıda değildim.Sonunda ısrarına dayanamayıp okumaya başladım.Doğudaki hayat,oradaki insanların yaşamı o zaman dikkatimi çekti.Yazarın kalemi hayal gücümü ile birleşti...Fazla bir şey yazamam,çünkü bu benim ilk göz ağırım. O zaman anlamazdım tabii ki ama şimdi farkına varıyorum ilk adımların önemi.Ve tabii ki iyi ki Orhan Pamuk'un kitabı ilk kitabımdır...Hala da doğudaki hayatları dikkatimi çekiyor...

İlham bekletilmez ama beklenir.Bu sözüne inanarak henüz kitabı bitirmeden yorumu yazmaya karar verdim.Belki farkında değiliz fakat kendi geçmişimize fazlasıyla bağlıyız ve bazı anılardan vazgeçmek istemeyiz. Elbette kolay olmuyor başında geçen olayları kestirip atmak,unutmak, yaşamaya devam etmek.Ama aşka bir kez kapılan bilir aşkın gücünü. Ayrılık kapıya geldiğinde herkes farklı tepki verir,tıpkı bu kitaptakiler gibi.Aşka dair herkesin muhakkak bir anısı kalır,aşk herkese bir hatıra bırakır.Bazıların hatıraları öyle bir ağır olur ki şaşkınlıkla ''Yok canım,öyle şey olur mu hiç''içinden geçirirsin.
Ama oluyormuş,oluyor...