E-Dergi

Bazı kitapları sık ormana benzer - ne yol var ne de bulutları görünürde olur. Böyle ormanın sıkı çalılıkların arasından geçmeye çalışırsın,ellerini yüzünü yara bere içinde bırakırlar ...Ağır ağır ilerlemek zorundasın yaralanmamak için...Her cümle yolu olmayan orman misali seni nereye götüreceğini hep muamma ...Sonra da alışıyorsun...Karanlıkta görmeye alışmaya çalıştığı gibi...Yolu görmeye başlıyorsun...

Merhaba, Aleksi Zorba. Biliyor musun, seninle ilgili kitap yazılmış, işte orada seni tanıdım. Zaman zaman güldüm sana, zaman zaman seninle birlikte güldüm, bazen de çok kızdım, belki de nefret ettim senden, ama asla kayıtsız kalmadım ve yargılamadım seni. ... Hatasız kul olmazmış ... Patronunu pek sevemedim, ama seninle ilgili çok güzel şeyler söylemiş, en son söylediği şu idi: ''Bizim,fethetmek için yıllarca, büyük yorgunluklar harcadığımız manevî doruklara o, yaratıcı birkaç sözle ulaşıyordu ve biz diyorduk ki; Zorba büyük ruhtur.'' Hoşça kal Aleksi Zorba.

Bir kitap okuyan kişiyi yorar mı?Beni şahsen bu kitap çok yordu. Sistematik açlık ve onunla birlikte gelen ruh halinin dengesizliği resmen sindi üzerime...Bir gazete yazarı olmak isteyen genç,bu yolunu birlikte açlık ve parasızlık ile yürüyorlar.Olan durumundan sürekli ve kesin çözüm aramıyor o,sadece bir günlük çarelerle hayatını geçirmeye çalışıyor.Onun yazdığı yazı beğenilip ona para ve ün getirecek diye hep umudu ile yaşıyor geç yazar. Ama beklenen gün bir türlü gelmiyor.Açlık onu esir aldı, bundan dolayı da kendinden emin olmamak ile birlikte zaman zaman gururlu ve havalı olmaya çalışıyordu. Bazen açlık başına vurur ve halüsinasyonlar görmeye başlıyordu. Sonu gelmez tereddütleri hep yaşıyordu o.Aşk kıvılcımları aç ve susuz kalan bedenini sarıyorlar, fakat açlık nöbetlerinin arasında kayboluyorlar. Sahibinin boş midesi kalbe söz geçirebiliyor sonunda.Otobiografik detayları içeren bu roman demekle yorumumu noktalıyorum.

Çok büyük olmayıp derin anlamlı bir kitap.Masal tadında roman; ejderha ve onun sihirli nefesi, yaşlı karı koca Beatrice ve Axl, ölen prens Arturun şövalyesi, kayıkçı ve onun buğulu ada, gizli kin ve dışa vurulmamış pişmanlıkları...Bu kitap masal demiştim, bi' gerçek aslında. Yazar olayların Saksonlar-Britonlar arasından geçiyormuş gibi gösterip, asıl olanı düşünmeye bize bırakıyor. Ölümü, bu dünyadaki son durağımızı, çok ince,korkutmadan, sevgi ile anlatıyor. Soru işaretli kitapları sevenlere tavsiyem, alıntı sevenlerini ise üzebiilirim, çünkü kitap sadece ''okumalık''tır.

Kreutzer Sonat Lev Nikolayeviç Tolstoy'un eseridir. Yazar hikayenin adını Ludwig van Beethoven’in 9.Sonat'tan ( Kreutzer Sonat) esinlenmiştir. 9.Sonat ünlü kemancı, besteci ve orkestra şefi Rodolphe Kreutzer için yazmıştır. Bekarlık hayatını değerlendiren erkek evlendikten sonra da kendini ve evlendiği kadının nasıl değiştiğini, değişim sürecinde yaşananların nasıl her iki tarafı da etkilediğini ve bu evliliğin nasıl bittiğini anlatan bir hikaye. Sansüre uğraması ve yayınlama yasağı kitabın çekiciliğini artırmıştı. Ancak yazarın eşi Sofya Andreevna Tostaya Çar III. Aleksandr ile özel görüşme esnasında kitabın yayınlanmasına izin alabilmişti.Bu kitap hem Kreutzer Sonat hem Krouçer Sonat isimli rastlayabilirsiniz, tereddütünüz olmasın bu tek bir eserdir. Hayata dair çok şey bulabilir ve farklı düşüncelere tanık olabilirsiniz. Klasik müzik sevenlere Bethovenın bestelediği sonat eşliğinde kitabı okumanızı tavsiye ediyorum.