E-Dergi

Tekrar tekrar okunduğunda, alınan hazzın kat kat soyunacağı bir muhabbet. Didi ile Gogo sanki birazcık kayıp mı olmuş gibiler? Peki başka kim kaybolmuş gibi? Kendisi anlam verdiği sürece nasıl'lara göğüs gerebilir insan. Dışarıdan Godot'u bekliyor gibi gözükse de "ben orada başka bir şey yapıyordum!" demesini bilecektir. Çok da zavallı değil, üstüne erdemlidir.
Bu kadar basit ve bu kadar insanı bu kadar düşünmeye iten bir metin...

Kısaca; her fikir, içine doğduğu toplumun etkisi sonucu zamanla değişime uğrar ve anarşizm de bu etki sonucunda toplumsal parçasını yitirmiş ve daha egoist (Stirnerci) daha bireyci bir biçime dönüşmüştür, demekte ve bunları incelemektedir.

Nietzsche'nin kendini en güzel özetlediği kitabı gibi geldi bana. Goethe ve Schopenhauer övgüleri (pozitif-eleştiri) ve kısaca Dostoyevski'ye dair düşüncelerinin yanı sıra arka kapakta da değinilen "çöküş-tipleri" nitelemesinin nedeni/niçini, her şeyi karşısına almış yalnız Nietzsche'nin büyük savaşımını anlamaya giden düşünsel süreçteki kilit mevzudur sanırım.

Nietzsche'nin, Schopenhauer'in felsefesinden nasıl ve ne yönde etkilendiğini anlattığı, ve alttan alta okuyucunun da aynı şekilde etkilenmesini istemesinden ötürü (okuduktan sonra) uzak durulması gereken bir kitaptır.

David Strauss'un felister kültüründeki yerinin Nietzsche tarafından kapsamlı eleştirisi.