E-Dergi

Çembere giriş bizi Sibiryaya ve kadim Şaman bilgeliğine geleneklerine götürüyor.
Mad in America diye bir kitapta batıda ruhsal hastalıklara tutulmuş birinin iyileşme ihtimalinin doğuya veya " ilkel toplumlara kıyasla çok düşük olduğunu söyluyorlardı.
İnsan bu ve bunun gibi kitaplarla Ruhsal hastalıkların kökenini ve nasıl tedavi edilebileceğini daha iyi anlıyor.
Hani bazen sürekli nereden geldiğini bilmediğimiz bir iç sıkıntısı verimsizlik yaşarız ya. Potansiyelimize ulaşmadığımızı hatta yanından bile geçmediğimizi biliriz. Boşluklarımızı çalışmayla aile ile kimi zaman alkol veya cinsellikle doldurmaya çalışırız ama asla dolmaz. Bu kitapta insanın kendi özü ile bağlantı kurmasına yardımcı olabilecek işaretler var.

"Şimdi, kendi içindeki bu boşluğu deneyimledin.Artık onu biliyorsun.Bundan böyle çevrendeki dünyadan korkmana gerek yok.İçsel boşluğun kendinden başka hiçbir şeyle dolmayacak çünkü şu an onu deneyimledin, artık onun duygusunu ve titreşimini biliyorsun.Onu keşfetmeyi sürdüreceksin.Bir süre sonra burada yaşayan çok önemli bir içsel varlığın bulunduğunu öğreneceksin.Bu ruhsal varlık ile tanışıp onu anlaman gerekecek."

Pablo Coelho nun hemen hemen tüm kitablarını okudum. Yazım tarzına alışık olanlar için bile Haç yepyeni bir kitap . Simyacıdan sonra kanımca en iyi kitabı.
Ve bu kitap ta Simyacı gibi bir yolculuk ve kendini keşfetme kitabı.
Shirley Maclaine in Camino adlı kitabını okuyanlar Santiago De Compostelayı hatırlayacaklardır.
Bu kitapta bir dizi meditasyonlardan da bahsediliyor. Ve Coelho "üst beni "ile karşılaşıyor.

İngilizcesini ilk okuduğumda heyecanlanmıştım ve daha net anlamak arkadaşlarıma hediye etmek için Türkçesini bekliyordum. Çevrisi ve tanıtımı nedense geç kalmış bir kitap.

Kitap uzun zamandır elimde olmasına karşın okumamıştım.
Taşınacağım hafta birden aklıma geldi. Hemen okudum. evin içinde birkaç küçük değişiklik yaptım. Çok iyi geldi. Daha önce yapmalıymışım.
Emlakçı bize ev gösterirken kitap bana nasıl bir ev istedigime ve istemedigime dair yeni bir bakış açısı sunmuştu. Mobilya alırken de dikkat etmem gereken unsurları değştirdi. Mesela köşelerin keskinliğinden mumkun oldugu kadar kaçınmak gerektiğini öğrendim.
Mobilyacılardan oyle bir masa takımı istedigimde aaa dediler Türkiyede pek bilinmiyorlar ama biz söylediğiniz tarzda siparişler alıyoruz Avrupadan.

Ve taşınmadan önce mutlaka o evlerin hikayelerini öğrendim. Sahipleri kimdi neler yaşamışlardı.
Ve ilginçtir o eve taşınanlar benzer kaderden etkileniyorlar.
Bunun belki Türkiyede araştırması o denli yapılmamıştır ama Çinde yuzyıllardır uygulanan teknikler.

Mesela benim oturdugum evden benden onceki bayanın taşınma sebebi aileye yeni bir üyenin katılacak olmasıydı. Bizim taşınma sebebimiz de oyle .
Yeni taşındıgım evdeki komşularım evlerini satmışlar. Kadının meslegi ile yeni giren kişinin meslegi aynı. Ve ikisinin de en önemli şikayetleri kocalarının gece vardiyasında çalışıyor veya belirli gunlerde evde olamıyor olmaları. ( bir tanesininki futbolcu ve maçlar için kamp için evden ayrılması gerekiyor. )

Ben merdivenlerden korkuyordum. dustum. Merdivenlere enerji şelaleleri derler. O zaman şans getirecek ve dengeleyecek birşey aramıştım. Kitap enerjiyi tutabilecek bir doğa resmi veya yükseğe doğru uçan kuş resimleri önermişti . Ben ne asmalıyım diye düşünürken hat sanatı geldi. Ve ben de Hat sanatı astım üzerinde Allah yazısı ve dualar olan.
Ve inanırmısınız sanki sallanıyormuşuz da yere inmişiz hissi oldu. Birşey güm dedi adeta. Ve hayatımız temizlendi. Kısaca bilgilerimizi ve kültürümüzü de katabiliriz bu kitaplara.

Bize verdiği en önemli nokta başka bir gözle bakmak. İyi bir arkadaş ve iyi bir kitap ta bunu yapar.

Benim de okuduğum üçüncü Tuna Kiremitçi Kitabı. Doğrusu "Git kendini çok sevdirmeden " ve " Bu işte bir yalnızlık var " dan sonra bir daha okumamaya niyetlenmiştim. Okurken ilk etapta sıkılmıyordum. Dili akıcıydı. Kahramanlar ise ulaşılabilir kişiler.Ama sonları yok mu sonları bana hayalkırıklığı yaşatıyordu. Sanki bir taslağı okumuşum gibi. Başlanmış ama bitirilmemiş. Bu kitap gerçekten de diğer kitaplarından bir nebze daha iyi . İlk kez okuyanlara tavsiye ederim. İkinci üçüncü kez okuyanlara ; boş vaktiniz varsa okuyun ama okumazsanız pek birşey kaybetmezsiniz.

Kitabları ben biraz da kitabı bitirdikten sonra bende kalanlara göre değerlendiriyorum. İçimde ruhumda ağzımda nasıl bir tad bırakmış.
Açıkçası bu kitap pek bir iz bırakmadan geçti gitti. Belki her kitaptan insan bir cümle de olsa yararlanır bir gün bir yerde yazarın dediği ile karşı karşıya gelince.
Ama dogrusu biraz New York u yaşatması haricinde bana pek birşey katmadı.

Gerçekçi diyenlere gelince hımm. kahramanlar kanlı canlı elle tutulur bunu kabul ederim.
Ama o kahramanın yan komşunuz olmasını istermiydiniz? ya da yazarın. Yan komsunuz olsa size ne katardı? Ben tanımasam da olurdu dogrusu.