E-Dergi

Yorumlarımı yayınlamadığınızı görüyorum. Nedenini öğrenebilir miyim? İyi günler

dünya edebiyatında önemli yer tutan yazarlar ve romanlarından on dört tane başyapıtın doğmasına ilham olmuş olayların perde arkasına ışık tutan harika bir kitap arkabahçe...
charles dikensin kuzgunu...
daniel defoenun robinson crusoeu
harriet beecher stowe un tom amcanın kulubesi...
harper lee nin bülbülü öldürmek i...
roald dahl charlie nin çikolata dünyası...
robert stevenson un dr. jekyll ve mr hyde ı..
mary w.godwin shelley nin frankenstein ya da modern prometheus u....
lev nikolayeviç tolstoy un gandiye mektupları....
mark twain ın gizemli yabancısı...
j.r.r tolkien in yüzüklerin efendisi...
aleksandr puşkin in gözyaşı çeşmesi...
goethe nin g. wertherin acıları...
herman melliville in moby dick i ....
jules verne seksen günde devri alemi...
sayılan kitapların çok bilinmeyen, okuyucuya hayret verecek ortaya çıkış hikayeleri var.

akhilah azra kohenin aedenden sonra cikardigi son kitap. everest yayinlariyla anlasip kitaplarini oradan yayimlamaya basladiginda bu kadin iyi bir yazar olmasa everestle anlasamaz dedigim ancak kitabi okudugumda o kadar da nitelikli bulmadigim garip bir kitap. cumhuriyetin ilk yillarini anlatirken takindigi uslup fazlasiyla ilber ortaylinin cok cahilsin keske olsen mottosu ile dogru orantili. bu da yazara karsi bir antipati olusturuyor. okuru kucumseyen bir tarafi yerin dibine batirip ahlaksizlikla itham ederken diger tarafi yuceltme cabasi ve bunlari yaparken ortaya cikan tutarsizliklar kitabi okunmaz hale getiriyor. hele milattan onceki mezapotamya kavimlerine yaptigi vurgular konudisi gorunum sergiliyor ve kadin sirf sayfa sayisini artirmak kalin bir kitap yazmis olmak icin bu konulara girmis dedirtiyor. esas oglanla esas kizi birbirlerinden hoslandirip kitabin sonuna kadar birbirinden kacirmasi ise tek kelimeyle sıkıcı.

orhan pamuk'un 2016 da baslayip koronanin baslamasiyla -benzer bir meselenin daha ilgi cekici olacagi beklentisiyle- 2021 yilina sarkitilan son kitabi. eski zamanlarda yazilacak olsa leyalittaun denilecekti sanirim. mujdesi 2016 verildiginden bes yil hevesle cikmasini bekledigim; beklentiyi yuksek tutmaktan kaynakli olsa gerek aradigim, bekledigim, pamuktan almaya alistigim tadi, zevki ve hazzi alamadigim kafa yiyen bir kitap. orhan amcanin ustalik eseri olacagini dusunmek ve yazim-yayim surecinin uzamasi beklentiyi yukselten baska bir etmendi. benim adim kirmizi ile beyaz kale tadini beklerken lastik gibi sunen bir hayal kirikligi... yine de kitabi okudugum bes gune deger katti.

Bit palas ve şehrin aynaları.... Şafakın buğulu gezegeninde oksijensiz gezmek kadar affallatıcı.