E-Dergi

Gecenin Sonuna Yolculuk, dünya savaşı görmüş insanlığın kendini sorgulayışının kitabıdır. Kitap boyunca Ferdinand’ın içsel hesaplaşmalarını, bir amaç edinme uğraşına tanık oluruz. Ama pohpohlanan kof ideolojilerin içi boş çıkmasına tanık olan Ferdinand için artık herhangi bir şeyi amaç edinmek oldukça zordur. Kitabın başında yaşamaya çok heveslidir. Oradan oraya savrulur kitap boyunca. Ne aldığı eğitim, ne yaşadığı maddi zevkler onu tatmin etmekten çok uzaktır. Bu arayış içerisinde, bir de ekonomik kaygıların olması Ferdinand’ın ilkesiz karakterini daha da pekiştirir. Ferdinand, kitap boyunca birçok renge bürünmeye çalışmış fakat sonunda renksiz kalmayı seçmiştir.
Amacını bulamayan, boşlukta savrulan insanın elinde kalan tek şey hedonizmdir. Ferdinand da kaçışı maddi zevklerde bulur.
Kitap, başlarda her ne kadar anti-militarist yönleriyle öne çıksa da, kitabın bütününe bakıldığında içsel bir yol haritası arayan insanın sisli ruh halinin başarılı bir portresi..

Kitapta müellifin savunduğu fikir ne ilmi ne kültürünü istemeyiz, biz kendi ürettiklerimizle yetiniriz" gibi çağın ruhundan ve bence insanın fabrika ayarlarından kopuk bir düşünce. Sinan Canan'ın İFA serisinde de bahsettiği gibi insan kendini aşmaya mecbur bir canlı. Olduğumuz yerde saymak bize huzur vermiyor, insan daima bir adım daha ilerisini görmek istiyor. Ve tabi bunu bedellerine katlanmak uğruna yapıyor.
"Ne ilmini ne kültürünü istemeyiz" tavrı bir tez değil, salt antitez. Sadece bir değilleme. Karşısındakini yadsıyarak kendini var etme çabası. Zaten kitapta da müellif sık sık "karşı taraf"lardan bahsediyor: kapitalizm, rasyonalistler, batı, ABD,... Fakat bu yaklaşım bizi bir yere götürmüyor. Herhangi bir şey üretmiyor. Olduğumuz yerde saplanıp kısır döngüde mahsur bırakıyor.

Son sayfayı okuduktan sonra biraz hayal kırıklığıyla, biraz da nahoş bir duyguyla kitabın kapağını kapattım. Hayal kırıklığımı anlayabiliyorum. Çünkü kitap, okurken ve/ veya okuduktan sonra bana farklı bir şey düşündürmedi, şaşırtmadı. Hisettiğimiz nahoş duygunun sebebini irdeledim birazcık kendi içimde. Ve şöyle açıkladım kendimce. Okumayı seven ve önemseyen bir insan olarak kitabın bu bakış açısıyla güzellenmesi pek de hoş hissettirmemiş olacak. Tıpkı düşünüp hak verdiğiniz bir fikrinizin, kendine ...izm diyen x bir ideoloji tarafından yüceltilip abartıldığını gördüğünüzde o fikirden soğumanız gibi bir hissiyat.


Özetle; kitapların sebepsizce övüldüğü, niceliğe boğulmulmuş kitapseverliğin yüceltildiği bir kitap okudum. Tahminimce hatrımda uzunca bir süre yer etmeyecektir.

Merhaba. Cildinin rengi kırmızı mı acaba

Çok güzel bir king romanıydı. Arabalara ilginiz varsa kesinlikle alın :)