E-Dergi

İkinci kez okudum ve ilk okuduğumda düz bastı hızlıca okuyup sonlara doğru da yarım bırakmıştım. Yeniden okuyunca kitabın hikmetine daha iyi vardım ve çok şeyler kaçırdığımı farkettim. Okunacak kitabın zamanlaması oldukça önem arzediyor. Her insanoğlunun, kişisel menkıbesini fark edip layığıyla yaşamasını, daha mutlu bir yaşam için herkesin rutin dünyasından çıkmasını hayallerini gerçekleştirmesini, evrenin ve çevrenin diliyle konuşabilmeyi okuyucusuna benimsetmeye çalışıyor. Mutlaka okunmalı. Puanım: 10/8.5

Hakan Günday' ın hayatında önemli bir yer kapladığı için okumaya yeltenmiştim, hatta "AZ" kitabında da Atay' ı bir hayli övmüştü. Tutunamayanları 1 yılı aşkındır okuyorum. Günümüzde tutunamayanları okuyanın kitabı sevmemesi üzerine kendini uzaylı gibi hissettiği bir eser oldu çıktı. Azda okusam, çokta okusam, kitabın derinliğini tam anlamıyla yakalayamadım. Acaba fazla mı şişiriliyor dedim. Kendi adımaysa en güzel şey, yer yer altını çizdiğim güzel cümleler oldu: "İnsanlar yüzünüze bakınca, sizden bir şey koparabileceklerini düşünmemeli. Ticaretin ilk şartı. Turgut, demişti, bakışlarınla insanların cesaretini kıracaksın. Ya da buna benzer bir söz"

Sanki kankanızla dertleşiyormuşçasına: Geçmişin acı tatlı günlerinin yad edilmesi, Kendilerinden yaşça küçük olan bir kıza duyulan sevgi ve koruma içgüdüsü ve kabulleniş, Zamanın insan bedenine ve düşüncelerine yansımalarını bulacağınız Bıçakçı kaleminden güzel bir anlatımdı.

Ömer Faruk Dönmez kitabına daha ilk sayfadan başladığı mizahi girizgahıyla gülümsetiyor. Ölmeden önce yapılması gereken Müslüman kimliğini kendi üslubunca açıklamaya çalışıyor. Konu hızını kısa sürüde alıyor. Yusuf suresinin anlam ve mana içerine uzunca değiniyor. Dönmez, modern şairlerin, siyasi kimliklerin vs. kişilerin sırtından sopasını da eksik etmiyor. Şu anda okumakta olduğum Tutunamayanların yazarı bile nasibini alıyor. 2 kitabını okudum ve "Hamza" kitabına nazaran bu kitabında aklımca hak veremediğim yerler de olmadı değil. Dönmez bu kitapta eleştirisini SERT yapıyor. Puanım: 10/8

Zweig, aldatmış bir kadının içinde bulunduğu çaresizliği, korku ile gerçeği söylemek arasındaki çelişkisini gerçekten güzel tasvirlemiş. Özellikle Syf. 45-46 daki açıklamaları insan psikolojisi açısından muhteşem tespitlerdi. Suçluluk duygusunun, insan bedenine yansımaları bu kitapla hayat bulmuş. Film olarakta benzer bir konuyu işleyen "UNFAITHFUL (SADAKATSİZ)" 2002 filmini mutlaka izleyin. Kitaba puanım: 10/8.5