E-Dergi

Sema Kaygusuz’un 13 öyküsünü bir araya getiren Sandık Lekesi adlı kitabını yine storytel üzerinden dinledim. Açıkçası bildiğim bir kitap ve yazar değildi. Storytel'de Tilbe Saran seslendirdiği için tercih etmiştim. Beni çok saran bir kitap olmadı. Öyküler çok havada kalmış gibi geldi. 2000 yılında Cevdet Kudret Edebiyat Ödülü’ne layık görülmüş bu kitap sanırım benim tarzım değil. 

Kitap, bir kadının platonik olarak başlayıp saplantılı hale dönen aşk hikâyesini konu alıyor. Kitap, başından sonuna kadar düz bir metinde yazılmış bir mektup aslında. Hayatı boyunca kendisinin farkında bile olmayan bir adamı çaresizce sevmiş, onu hatırlamamasına rağmen buna bile razı olmuş bir kadının aşk itirafı. Kadının çaresizliği ve herşeye rağmen aşık olduğu adamdan umudunu kesmeden birçok şeyi göze alarak hayatta kalma mücadelesi çarpıcı. Ama ben kadının bu çaresizliğini, ezikliğini biraz aşağılayıcı buldum, keyif almadım. Dünya Klasikleri arasına girmiş bir kitap olsa da benim favorilerim arasında yer almıyor maalesef.

Çok merak ederek aldığım ve okuduğum bir kitap. İnsanın içindeki ve yaydığı enerjiden bahsediyor ve enerji gücü ile istediğimiz herşeyi elde edebileceğimizi söylüyor. Yani biraz ütopik geliyor tabi ama bildiğimiz ve fakat unuttuğumuz bir çok şeyi de bize hatırlatıyor. Benim çok ilgimi çeken bir kitap oldu. Okuyan çoğu insan gibi hayatım bir anda değişti demeyeceğim ☺️ bekleyip uygulayıp göreceğiz

Gülseren Budayıcıoğlu'nun çok fazla kitabını okudum. İlk kitaplar daha konuyu derinlemesine işleyen ve olaylara daha bilimsel yaklaşan yer yer romanlaştırılmış kitaplardı. Popüler olmasından mı yoksa derin hikayeler kalmamasından mı bilmiyorum ama bu kitabı bana biraz rutine kaçmış gibi geldiw. Bilimsellikten çıkıp biraz kişisel gelişim kitabı haline gelmiş gibi. Konular hep çocuklukta yara almış, görülmemiş, hor görülmüş kadınların çocukluk travmalarının büyüdüklerinde yaşantılarına olan etkilerini anlatıyor. Birkaç hikayeden sonra artık aynı konular üzerinde dönülmesi monotonlaştırmış bence. O yüzden de 7 puan verdim

Çok az insana nasip olur herhalde bir hikayenin doğuşuna şahit olmak. Kitabın yazarı sevgili Ozan ve değerli eşi Ebru, benim hayatımın öyle özel öyle önemli bir yerindeler ki... Onlar benim bu hayattaki kanatsız meleklerim desem yanlış olmaz. İkisi de bankacıydı ben onları tanıdığımda. Bankadan ayrılışları, hayallerinin peşinden koşmaları bana hep ilham olmuştur.

Çok şükür ki Nar köye de gitme şansım oldu. Doğayı seven herkesin en az bir kere oraya gitmesi şart.

Kitapta ekosisteme dair bilgilerden oluşan kısa kısa anekdotlar var. Ancak sevgili Ozan bunu öyle bırakır mı? Bu bilgileri her hikâyenin sonunda hayata, iş yaşantısına gayet ustalıkla bağlıyor, kitap kişisel gelişim kitabı haline geliveriyor. Ayrıca hayata dair her bir hikâyenin sonunda yer alan kendime notlar bölümüne içinizden akanları, size kalanları yazabilmeniz için bölüm var.

Hayatıma dokunduğunuz ve bu muhteşem kitabı yazdığınız için sonsuz teşekkürler Kuşçu ailesi, seviliyorsunuz...