E-Dergi

simdi efendim oncelikle arkadasi bu kadarcik zamanda boyle hizli eser veren bir yazarimiz oldugu icin haddimizde olmasa da takdir ve tebrik edip ardindan kendi capimizda yorumumuzu yapalim.basta kitap isledigi konuyla tezat bir cilizlikta.aslinda distan hacimli gorunse de insan bitirince doyumsuz kaliyor ve aldigi kitabin sayfa olarak yarim oldugu hissine kapiliyor(belki de gercekten oyledir :)).diger eserlerindeki komplo teorisi egilimi bu kitapta zirvesine ulasiyor ama insan bu kurgunun gercek olmasi hissiyle doruk bir gerginlikteyken kitap sona eriyor.insanin aklina yazarimizin piyasanin acliginin verdigi tatli ve sicak hisle aslinda tek olabilecek bir kitabi yapay bir sekilde ayirmis olabilir mi sorusu gelmiyor degil...ayrica her kitaptaki milliyetcilikle tenasup icerisinde olmak icin yine yapay bir sekilde her komplo teorisi ortasina saf bilgisiz acemi ama sadece cesareti ve iyiligi ile dunyayi kurtaran turk milletini getirip yerlestiriyor.ilk kitap icin olan olumlu hislerim bu arabesk ve (bir arkadasin holivud benzetmesindeki gibi) kic havasinda yazilmis kitap icin olusmus degildir...

ben bu kitabı ve huzuru okuyana kadar yazarın ününü bize edebiyat müfredatının dayattığı bir görüş olarak düşünüyordum.ancak öyle güzel bir anlatımla belki nehir roman türünün güzel bir örneğini vermiş olabilir ancak hayatta da gerçekten insanın birbiri yanında o kadar yalnız yaşadığını ne güzel ifade etmiştir.okunması gereken türk edebiyatı eserleri arasında görüyorum...

neden bilmem ben hep karşımdakinin içinden geçenleri hep bilmek istemişimdir.acaba aklında ne var sorusunun cevabını alamamak insan oğlunun en büyük problemlerinden biri olarak kalacak.işte insana bir başkasının aklına girme arzusunun tatmini için dehşet verici bir kitap.hele ki bir de büyük bir karmaşa olan bir şizofreni hastasının aklına.psikoloji ilgilileri için özellikle okunmaya değer bir kitap.her şeyin ötesinde kitabın adı kitaba uyabilecek en güzel isim.

divan şairleri yazarın kendisine bunu anlatmayı görev bilerek yazdığı onlarca kitapta dile getirdiği gibi aşkın her halini sayısız biçimde ve anlayanına çok hoş anlamlarla yorumlamışlardır.ancak günümüz hayatını yaşayan insan daha farklı ifade yollarını tercih ediyor ve bu yollardan yapılan yorumu seviyor ve seçiyor.beyitler artık divanlarda kaldı ya da yazarın sürekli yaptığı gibi numunelik olarak koca bir yazı içinde bir iki tane geçince veya bir kitabın her bölümünün başında bir tane olunca zevkle okunuyor,genel okuyucu kitlesi eline divan alıp okumuyor.ve sanırım bunu acı bir şekilde farkeden yazar leyla ile mecnun'un bu alışkansızlıktan dolayı insanlardan uzak kalmasına dayanamamış ve fuzuli'ye büyük saygısından olacak büyük bir hünerle eseri yeniden ve büyük üstadın devrimizde yaşasa ancak yorumlayabileceği bir güzellikte yorumlamıştır.saygılarımla.

"kitap insanı tokatlamalı,uyandırmalı" diyor bir yazar.evet ilk sayfaları okurken insan yazanların o kadar etkisinde kalıyor ki hemen içinden savunmaya geçiyor,hatta dışından,kitap amerikan güdümlü,propaganda amaçlı vesaire.ancak ilk darbenin şokunu atıp(tabi bu esnada kitapta da olumlu bir şeyler olmaya başlıyor :)) düşünmeye başlayınca kitabın gerçekten bir propaganda kitabı olduğu ama anti amerikan olduğunu anlayıveriyor insan.propagandanın hedefi her zaman yabancı halklar değildir.ancak kitabın kitap olarak değerini kendi miktarımca ölçersem,alanında türkiye'de sayılı eserlerden olup olmadığını bilmiyorum ancak bu kadar ses getirenini ilk defa görüyorum.yazarları bir edebiyatsever olarak kutluyor,okumamışlara bu kitabı tavsiye eden onlarcası gibi okumalarını tavsiye ediyorum.onca yıl dış propaganda eserlerini okuduk bi de bizimkileri okuyalım.