E-Dergi

Victor Hugo’nun çocukluk aşkı ve uzun seneler sonra eşi olan Adéle Foucher’e yazdığı mektuplardan oluşan bir kitap.

Yazar, bize bir insanın hapisten çıktıktan sonra insanlara kendini kabullendirmek için çektiği güçlükleri ve insanların onu dışlamalarını anlatmış. Ayrıca insanlığın, yoksulluk sorunuyla gelen sefilliğine de değiniyor.

Romantik Dönem Fransiz yazarlarinin en önemlisi olan Victor Hugo (1802-1885), ilk basarilarini oyunlariyla kazanmis bir yazardir. Roman alaninda ününü çogaltan ise, XI. Louis dönemindeki yasami anlatan tarihsel romani Notre-Dame'in Kamburu'dur.

Victor Hugo, bu yapitinda bir basdiyakoz ve bir askerin kisiliginde, kambur Quasimodo ile Çingene Esmeralda'yi yoksulluga bogan toplumu lanetler.

“Bir İdam Mahkûmunun Son Günü” edebiyat tarihinin en hümanist eserlerinden biri sayılır. Victor Hugo’nun gençlik dönemi eserlerinden biri olan roman, daha ilk satırlarında okura olağanüstü bir anlatıyla karşı karşıya olduğunu hissettirir: “Sanki haftalar değil de yıllar önce, ben de herkes gibi bir insandım” sözleriyle başlayan roman, “insan olma” konusunda yazılmış çok önemli bir yapıttır.

Victor Hugo ile ilk defa bundan 10-11 yıl önce Sefiller romanı ile tanışmış ve hayran olmuştum. Notre-Dame de Paris'te tüm kitapları gibi mükemmel bir eser mutlaka ama mutlaka okumalısınız.