E-Dergi

Saramago okuyabilmek diye bir şey var bence. Onu anlamak başlı başına bir sorun. Onun dilini, üslubunu, anlatmaya çalıştığı problemi anlayabilmek ve bunu da onun tarzına alışarak yapabilmek... bunları aşınca ve bunlara alışınca saramago okumak büyük keyif. Körlük yozlaşmaya, ahlaksızlığa, adım adım çürümeye ve tüm bunlara karşı körleşmeyi anlatan harika bir taşlama. Mesela depremlerde enkaz altında kalanların mallarına çökmek, altın dişlerini sökmek, kollarındaki, kulaklarındaki değerli eşyaları çalmak... bunun gibi bir sürü örneği körleşme olarak ele alması büyüleyici. Sabredin ve kendinizi zorlayın pişman olmazsınız

kitabı okurken sürekli söylediğim o nasıl bir kafadır ya cümlesini yoruma da yazayım. sevgili yazar hakikaten o nasıl bir kafadır? benim okurken beynim yandı sen bir de bunları yazdın demek. ilmek ilmek örülmüş kurgu, her an bir yerlerden çıkan ele avuca sığmaz karakterler, düşe karışan gerçek, geçeği bulandıran düş... yazar bir çok kaynaktan çıkardığı karakterleri ve olayları yavaş yavaş bir havuzda topluyor; çarpıştırıp dağıtıyor ortaya da ele avuca sığmayan bir roman çıkıyor. başta saçma geliyor ama sabredince mükafatını veriyor. okuyacak olanlara tavsiyem acele etmeyin ve kafanız da sakinken okuyun.

dan brown okutuyor yine. konu tam sarmasa da bazen koptuğunuzu hissettirse de yine de okunuyor. ateizm propagandası yaptığına inanmıyorum çünkü sonda longdon çok güzel bir desen-kod analizi yapıyor.konu ilginç, teknoloji ve gelecek. ben içerik olarak şaşırmadım ama sonda yine şaşırttı ve de korkuttu yazar. alınır, okunur

sayfa sayısına baktığımda nasıl biter bu kitap yahu demiştim ama bir çırpıda bitti. bölümlerin kısa tutulması, gereksiz bölüm sayısının az olması ve her bölümde heyecanı artırmasıyla akıcılığı harika hale getirmiş. bir hafta sürmedi. sonunda yine grange a yakışır bir ters köşe. ince ince işlenmiş üzerinde çalışılmış bir kitap. büyük emek var. böyle bilgiyle işlenmiş ve derin araştırma yapılarak yazılmış romanlara bayılıyorum. polisiye sevenler okumalı.

muazzam bir eser. özellikle 2. bölümle beraber mükemmel bir akıcılık başlıyor. sona kadar ritmi hiç kaybetmiyor. o kadar çok altı çizilecek yer vardı ki. bu kitap bize insan algılayışlarının ve iktidarın yapısının aslında hiç değişmediğini gösteriyor. orwell müthiş bir damar ve anlatım yakalamış. okumak lazım.