E-Dergi

Yazarın zor bir iş başardığını düşünüyorum. Her karakterin zihnini ayrı ustalıkla aktarmış. Duygular, düşünceler, imgeler, anılar... akmıyor çağlıyor adeta.
Suçluya, suça sessiz kalan insanlara, kirli beyinlere, adaletsizliklere, ezilmişliklere, öğrenilmiş çaresizliklere... isyan ederek okuduğum unutulmaz bir roman oldu. İçerik olarak beğendim, biçim olarak daha da çok beğendim. Öneriyorum.

Kitabın başındaki soyağacına uzun uzun bakıp okumasam mı diye düşünmüştüm ilk elime aldığımda. Altı kuşak boyu bir süreci kapsayan bir roman Yüzyıllık Yalnızlık. Ailede öyle çok aynı isim var ki ilk sayfalarda sürekli dönüp bakmak gerekiyor soyağacına. Biraz emek istiyor bu bakımdan. Ama kurgusu, atmosferi ve karakter zenginliği öyle kuvvetle içine çekiyor ki bu emeği seve seve veriyorsunuz. Masalla gerçeğin iç içe geçtiği renkli ve efsunlu bir evren yaratmış yazar.
Kitapta Buendia ailesinin ilginç yazgısını okurken, bir yandan da, bir kasabanın doğuşunu, kasabaya gelen çingenelerin ve tüccarların kasabaya getirdiklerini, şirketlerin gelişiyle “Muz Cumhuriyeti”ne dönüşümü, grev ve savaşları, salgınları, yaşanan yozlaşmaları... görüyoruz. Simya ve kehanetler gizem katıyor, Latin Amerika’ya alıp götürüyor okuyucuyu.

Bebeklerin ayakta duramaması detayı hariç çıkartmalar ve kıyafetler çok başarılıydı. Çok eğitici bir etkinlik kitabı değil fakat özellikle kız çocukları için oldukça eğlenceli.

Seri çok güzel. Özellikle bu kitabı beğendik.2,5 yaşındaki yeğenim defalarca okuttu.

Köyde geçen gündelik olaylar basitçe anlatılıyormuş gibi görünse de insan psikolojisi ve davranışların kök nedenleri üzerine sorular sorduran ve varoluşsal sancılar barındıran güzel bir romandı. Dolaysız, sürükleyici anlatımı ve yerel deyişleri içeren duru dili ile akıp gitti kitap. Beni yazarın diğer romanları kadar derinden etkilemedi ama yine de iyi ki okumuşum. Yusuf Atılgan bambaşka bir değer. Sevenlerine öneririm.