E-Dergi

Yavuz Sultan Selim’in “Selimi” mahlasıyla, Şah İsmail’in “Hıtayi” mahlasıyla yazdığı şiirlerden çeşitli beyitlere yer verdiği güzel bir konuya ve akıcı bir anlatıma sahip tavsiye edebileceğim bir İskender Pala romanı.

Herbiri birbirinden degerli, Anadolu insanini, sehri, dunlerimizden pek cok degeri icinde barindiran bir kitapti.

Gabriel Garcí­a Márquez, eserde 1973 yılında Şili'de yapılan darbe ve sonrasında yaşanan toplumsal olayları , Miguel Littin isimli film yönetmeninin ülkeyi terk ettikten sonra geri dönerek Şili halkının yaşadıklarını dünyaya gösterme amacını ve bu uğurda giriştiği mücadeleyi mükemmel bir polisiye dille anlatmış.

Kısaca tarihsel bakılırsa;
Başkan Allende, Pinochet'i Şili ordu başkomutanlığına getiriyor. O dönem yaşanan terör ve iç karışıklığı fırsat bilen Pinochet(Amerika Birleşik Devletleri yardımıyla) darbe yaparak Allende'yi deviriyor ve intihar etmesine sebep oluyor. Bu süreçte, Pinochet yönetiminde ülke ekonomisini uluslararası rekabete açıyor, bolca özelleştirmeler yapıyor. Dışarıdan bakıldığında, Miguel Littin'in kısaca gözlemlediği şekilde, başarısız yönetimi kamu alanlarını görsel anlamda güzelleştirerek örtmeye çalışıyor fakat halkın refah seviyesinin gerilemesini önleyemiyor. Enflasyon ve işsizlik hızla yükselirken halka karşı da aşırı yaptırımlar uygulanıyor).

Cengiz Aytmatov eserde, ikinci Dünya Savaşında üç oğlunu ve kocasını, takip eden yıllarda da gelinini kaybeden bir annenin toprakla dertleşmesini anlatmış.

Savaşa gidenlerin arkasından duyulan üzüntü ve özlemi, geride kalanların yaşadığı zorlukları, yokluğu, ezilmişliği çok güzel işlemiş. Duygular çok net verilmiş, gerçekten kendinizi verip okursanız gözleriniz doluyor.

Bir Cengiz Aytmatov hayranı olarak şahsen, eserde heyecan, dram, az da olsa komedi, umut vb. birçok duyguyu aynı anda yaşadığımı söyleyebilirim.

İnsanın en zayıf tarafları, sormadan, araştırmadan, düşünmeden, kafalarını patlatmadan inanmak hususundaki hayret verici temayulleridir. Dünyadaki yalancı peygamberleri yetiştirmek ve beslemek için en iyi gübre, işte bu bilmeden inanmak için çırpınan kalabalıktır.