E-Dergi

Zülfü Livaneli'nin kitaplarını ve tarzını seviyorum. Başlarda profesör ile ilgili bölümleri okurken biraz sıkıldım ve ne zaman yollarının kesişeceğini merak ederek okudum. Toplumun bilinen ama değiştirilemeyen acı gerçeklerini güçlü bir anlatım ile anlattığı bir kitap olmuş yine.

Bir klinik psikoloğu olan yazarın, danışanlarının yaşadıkları üzerinden kadın ve aile ilişkilerini anlattığı kitapta "Öfkeyi nasıl yapıcı bir hale dönüştürerek yansıtabiliriz?" sorusunun cevabını bulabiliyorsunuz. Bütün ikili ilişkilerin daha olumlu hale dönüştürülebilmesine yardımcı olacak rehber niteliğinde bir kitap. Terapistlerin de danışanlarına tavsiye ettiği bu kitap, farkında olmadan içinizde yaşadığınız, üzerinde düşünmediğiniz, bilinç altınızdaki öfkelerinizle yüzleşip, nedenlerini bularak çözmenize yardımcı olacaktır. Özellikle fevri çıkışları olan kişilerin ilişkilerinde olaylara, durumlara en yapıcı tepkileri bulmalarına katkı sağlayacaktır. Kendinizi ve çevrenizdekileri keşfetmenize, olaylara, durumlara verilen tepkilerde neden-sonuç ilişkisi kurabilmenize yardımcı olacak çok faydalı bir kitap.

Hem Anton Çehov'un ilk ve tek romanı olması hem de KazımTaşkent Klasiklerinden olması sebebi ile merak uyandırmıştı. Polisiye olmasına rağmen edebî yönden de dolu bir kitap. Önsözün romanın özeti olduğunu farkedince önsözü yarıda bırakarak okumaya başladım ben. Size de öyle yapmanızı tavsiye ederim.

Toplumsal olayları araştırarak, kendi yorumlarını katarken vicdan süzgecinden geçirerek yazan bir yazar olarak Zülfü Livaneli tarzı bir kitap yine. Uzun bir öykü gibi de denilebilecek kısa bir roman olan kitap bir balıkçının hayatını anlatıyor gibi görünse de yine toplumsal yaralara parmak basıyor.

Kitap II. Abdülhamit'in tahttan indirilip ailesi ile beraber Selanik'e sürgün edilmesini anlattığı için tarihi bir roman gibi görünse de aslında psikolojik bir roman daha çok. Tarihi olayları anlatırken bile çoğunlukla ve öncelikli olarak Abdülhamit'in ruh haline ve karakterine değiniyor. Tarihi olayları kaynakları belirterek anlatmış olması doğru bilinen yanlışları görmemizi de sağlıyor.