E-Dergi

Jeff Abbott'tan okudugum ilk kitapti. o kadar sevdim ki yazar artik favorilerim arasinda yerini koruyacak.
yazar senaryoyu cok guzel tasarlamis ve ortada karanlik nokta ve ya mantiga uymayan hic bir sey birakmamis. bir roman bu kadar mi dogru yazilir, olaylar bu kadar mi etkileyici olur, heyecan boyle mi anlatilir? ben hayran kaldigim bir roman okudum.
onceden okudugum "suc" (inglizcesi Crime!) kitaplar vardi ve bende basit bir suc kitabini okumaga dayanamiyorum. boyle kitaplardan her yerde gorebilirsiniz. hepsinde gecen olaylar ve anlatilan maceralar o kadar basit oluyor ki nerdeyse gizemden hic eser yok ve aksiyorn filmi gibi sadece silah, ihanet ve intikam iceriyorlar.
ama bu kitapta gizem var ve her sey o gizemin etrafinda dolasiyor. yani bu kitabi "Mystery/Crime" kategorisine yerlestirebilirim. bu kitab, gizemli bir macera olarak, sonu hic tahmin edilemeyecek ve ya cok zor tahmin edilecek sekilde yazilmis ve her kese okumasini tavsiye ediyorum.

bir kaybolma vakasi, onun nedenleri ve romanda adi gecen kisilerin rolleri anlatilirken, romanin psikolojik havasi cok agir basiyor. yazar surekli karakterlerin agzindan cikanlar ile beyinlerindeki dusunceler arasinda kopruler olusturuyor ve cumlelerin yazildigi seklinden dolayi insan gercekten geriliyor. roman butunlugunu korumus ve ortada olaylarla alakasi olmayan karanlik nokta birakilmamis. kitabin uzerinde yazilan cumlelerden, bir sir oldugunu anliyorsunuz ve bu sirri ogrenmek icin tum kitabi sonuna kadar okuyorsunuz ve sonunda her sey yerinde oturuyor.
kitab, baslangictan sonuna kadar yuksek gerilim seviyesini koruyor ve bazi kitaplarda oldugu gibi, sayfa artirmak icin faydasiz metinleri goremezsiniz. eger aksiyon seviyorsunuz, silahlar patlasin ve kovalama olsun istiyorsaniz, bu kitapta bunlari bulamazsiniz. yerine, gizemli bir olayin psikolojik baskilarla nasil sizi iceriden kemirip yedigine sahit olmak istiyorsaniz, bu kitap tam size gore.

yazarin ilk kitabiydi. simdiye kadar yaklasik 10 civarinda okudugum kitaplarin arasinda iyi kitap cikti. cok basit ve anlasilabilir bir dilde yazilmis. romanda bir karanlik nokta ve ya ortada kalan bir sey yok ve sonunda her seyin sonucu belli oluyor. kitap cok iyi basliyor ve hic sikmadan, fazla luzumsuz detaylara girmeden okuyucuyu kitapa baglayan bir tarzda devam ediyor. aslinda bu bir basari. cunku yazarlarin bazilari konu ile hic alakali olmayan metinleri cogu zaman kitaplarin arasinda yerlestiriyorlar. ama Michael Connelly gercekten cok gizemli olmayan (Harlan Coben karsisinda tabi) bir polisiye kitabini o kadar guzel kagit uzerine dokmus ki kendinizi bir filmin icinde buluyorsunuz.
kitabin 2 son bolumu, ozellikle son 10~15 sayfasi harika. her sey alt ust oluyor ve beklediginiz o tamamlayici darbeyi tam zamaninda indiriyor yazar. kitap guzel devam ediyor derken birdenbire sonu 2 kat daha sasirtici olarak bitiyor ve eminim ki siz de sasiracaksiniz.

kitabi basladigim andan beri kendimi Bethoven konserinde zannetim. ne kadar bir muzik sizi bastan cikarabiliyorsa, bu roman da beni o kadar etkiledi. harika, muhtesem, surukleyici, anlamli, Hollywood filmi gibi yonetilmis, bir siir gibi yazilmis roman okudum ben galiba. roman boyunca hic bosluk gormedim, roman ve olaylarla alaki olmayan hic bir sey yok ortada. her sey bir birine bagli, muhtesem bir muzikal parcasi olusturulmus bu romanda.

jabe casey'den okudugum ilk kitaptir. gayet akici dilde yazilmis ve okuyucuyu yormuyor. romanda bazi celiskili yerler var; ayrica kitabin 1'inci mevzusu (cilitin uzerinde yazildigi gibi) kurbanlarin oldurup yakan bir seri katildir. ama ilginc su ki bu romanin sonu cok basit ve hic beklenmediginiz bir sekilde sonlaniyor. ama bu romanin icinden baska bir roman cikiyor ki kitabin sonuna kadar devam ediyor ve bu bolum biraz daha detayli sonucla bitiyor. bence kitabin Turkce adi baska bir sey olmasi gerekiyordu.