E-Dergi

Bir anlamda "Gizli Anların Yolcusu" nun devamı sayılabilir bu kitap. İlk kitabın kahramanlarından Bora'nın geçmişi, çocukluğu detaylı bir şekilde anlatılmış. Yine çok akıcı bir anlatımı var. İki gecede bitirdim. Ayşe Kulin'in eline sağlık. Farklı ve dokunaklı bir kitap okumak isteyenlere tavsiye ederim.

Şidiye kadar okuduğum en değişik Ayşe Kulin romanıydı "Gizli Anların Yolcusu" . Yine yazarın tüm kitaplarında görülen akıcı üslup göze çarpan başka bir nokta. Konunun değişik olması ve bu akıcılığı sayesinde soluksuz okudum diyebilirim. Sonunu o kadar merak ettim ki uykusuz kalmayı göze alarak okudum saatlerce. Aşk üçgeni diye tabir ettiğimiz olay bu kez aşk dörtgeni şeklinde tezahür etmiş. Sıradışı, çarpıcı ve iddialı bir roman okumak isteyen herkese tavsiye ederim. Şaşırmaya hazır olun.

Ahmet Altan'ın tüm kitaplarını okumuş biri olarak ne zamandır yeni kitap çıkarmasını bekliyordum açıkçası. "Son Oyun" u görünce çok sevindim bu yüzden. Ahmet Altan okurları yazarın tarzını, dilini zaten çok iyi bilir. Bilmeyenler için ise şunları söylemek isterim, evet Ahmet Altan kitaplarında cinsellik bolca yer alır, bunu bilerek okumalısınız. Bu son kitabında da buna şahit oluyoruz. Diğer taraftan yazarın kitaplarının en büyük özelliği su gibi akıp gitmesidir. Keza "Son Oyun" u da aralıksız okudum. Yine en göze çarpan şey kitaplarının sonunun okuyucuyu şaşırtması ve soru işaretleri bırakmasıdır. Bu romanında da şaşırtıcı bir final sizi bekliyor. Aslında final demek yanlış olur, devamı gelecek gibi bir kitap olmuş. Yazarın siyasi kimliğini, duruşunu, görüşünü bir kenara bırakarak, önyargısız okursanız seveceğinize eminim. Bence olmazsa olmaz yazarlarımızın başında gelir....

"Veda" , "Umut" ve "Hayat" serisinin son kitabı "Hüzün" insanda yine tokat etkisi yaratıyor. Diğer üç kitapta olduğu gibi bunda da en belirgin özellik kitabın akıcılığı. "Hayat" gibi bunda da yazarın hayat hikayesine şahit oluyoruz. Ayşe Hanımın hayatının bu kesitinde adından da anlaşılacağı gibi hüzün var bolca. Özellikle ilk eşiyle olan problemlerini okurken kendisi adına çok üzüldüm. Her şeye rağmen ayakta kalıp dört oğlunu muhteşem bir şekilde yetiştirdiği için kendisine olan saygım bin kat arttı. Hem anne olarak hem de yazar olarak dört dörtlük biri olduğunu düşünüyorum. Sırasıyla dört kitabını da okumanızı tavsiye ederim.

Okuduğum ilk Ece Temelkuran kitabı olması sebebiyle büyük heves ve beklenti içinde okumaya başladım ancak benim için tam anlamıyla bir hayal kırıklığıydı. Yazarın üslubundan tutun da kitabın diline kadar hiçbir şeyini beğenmedim. Bir kere kitap akıcı değil, zorlayarak gidiyor. Konu olarak değişik buna lafım yok ancak gerisi tamamen fiyasko benim açımdan. Ortalarına doğru biraz ivme kazanıyor ama sonra tekrar düşüşe geçiyor, Yazarın "Muz Sesleri" romanını da aldım, umarım bu kitabından daha iyidir. Ne yazık ki tavsiye edemeyeceğim "Düğümlere Üfleyen Kadınlar" ı.