E-Dergi

Hevesle aldığım ama çürüyerek bitidiğim bir kitaptı. Yazar 'bunları bir okur okuyacak, derli toplu yazayım' diye düşünmemiş. O sadece yazmış, kendine yazar gibi. Anlama işi okura kalıyor. Kafanız doluysa bir sayfayı iki üç kez başa dönüp okuyabilirsiniz. Belki de yanlış zamanda karşılaştık kitapla. Yordu beni. Ama bu yorgunluk, hiç düşünmediklerimi bana fark ettirmesiyle ilgili değil. Kitabın bana göre akıcı olmamasıyla ilgili.

Kısa ama vurucu bir kitap. Yanıbaşımızdaki karanlığa, kadınları siyaha boyayıp toplumu tek cinsiyetli hale getirmeye çalışan bir iktidarın, erkek bir karakterin gözünden portresi. Son paragraf, çok etkileyici. Sürprizbozan vermek istemiyorum ama kitaba dair çok çarpıcı ve özet niteliğinde bir sahneydi.

Popülerliğini hak eden bir kitap. Çevirisi muhteşem, Jack London'ın anlatımına zaten bayılıyorum. Bir hedefe yönelip tutkuyla tüm enerjisini veren herkes kendinden bir şeyler bulacaktır. Bazı kitapların konusunu zaman içinde unutursunuz ama karakterler hafızanızdan silinmez ya, Martin hiç unutmayacağım bir karakter olacak. Bunu şimdiden biliyorum.

Akıcı bir kitap. Direkt olaya giriyor, film izler gibi okudum. Karanlık bir atmosferi var. Sonunu biraz Koku kitabının sonuna benzettim.

Bilinç akışı beni bazı kitaplarda çok yorar ama Asılacak Kadın anlatım tekniğiyle yormadı. Bu kadar zor bir tekniği öyle ustalıkla kullanmış ki yazar, karakterlerin zihninde dolaşıyormuşum gibi hissettim. Konusu; göz yummak istediğimiz, suç ortaklığı edip el birliğiyle geleceklerini çaldığımız çiçeklerler. Ah Melek. Kalbimde bir sızı oldun.