E-Dergi

Kitap okumayı alışkanlık haline getirmek isteyenler için iyi bir başlangıç kitabı. Ancak şunu söylemeliyimki "son" olarak beni pek tatmin etmedi. Hatta Kafkayıda tatmin etmemiş olacak ki, yazdığı mektuplarda zaten kendiside bu romanda hep bir eksiğin olduğunu ve sonunun şüphesiz daha iyi olabileceği kanaatinde kendisi. Konu olarak ele aldığımızdaysa aslında bireyselciliğin kendimizle yüzleşmesi dışında ben tabularıyla tüm toplumlarda oluşan "aile"nin Kafta tarafından gereksiz görüldüğünü ve aile kavramının sanılandan daha fazla abartıldığını söylemek istediğini düşünüyorum. Kendi bu durumu Kafka gibi düşündüğüm için okurken sürekli zihnimde şurası şöyle olsaydı şunlar eklenseydi, sanki şunlar eksik diyerek bir günde bitirdim. Bilmiyorum, ya aslında çok fazla söz söyleyesim var ama diyemiyorum. Spoiler olmaz. :D Bir tat eksik diyelim kapatalım. Tavsiye ediyorum, ayrıca çeviride güzel yapılmış.

1940 Avrupasında, Fransanın kaldığı ikilemi imgesel yollarla sunan bir kitap. Julien bizlere sadece savaşı değil savaşın ötesini, psikolojisini çevreye olan durumunu ve tarafını seçemeyenler için Grange ile Mona'nın aşkını anlatıyor. Ancak betimlemenin bazen çok aşırıya kaçtığı noktalar var. O kadar ileri gidiyor ki biranlık olaylar durmuş sayfalarca Julienin hislerini duyumsamasını tadıyorsunuz. Bunu hem olumlu hemde olumsuz olarak eleştiriyorum. Acaba Fransanın savaşa zorla çekildiğinide alttan alttan gösteriyor gibi mi bizlere? Savaştan bu denli kopuk askerler bana biraz bunu gösteriyor. Ayrıca beklentiniz sağlam savaş betimlemeleri, olaylarıysa bu kitap sizi tatmin etmeyecektir. Benim hoşuma gitti bir çırpıda okudum. Ne olursa olsun sağlam sürrealist değeri taşıyan bir kitap.

Bizim manyak Breton işte diyeceğim ama öyle kestirip atamıyorum.

Şimdi kitabımız da 3 adet Sürrealist Manifestosu bulunuyor. Hepside temel olarak Bretona aitmiş gibi görünsede bu yazılar Sürrealizmin temelini, yaşadığı evrimi ve olayları anlatıyor. Hatta size tavsiyem okurken bilgisayar başında olmanız bazı notları aldıktan sonra kitapta geçen iğnemeli mesajları araştırmanızdan yana. Çünkü çok fazla karşılıklı atışmalar ve bunların nerede olduğuna dair geçen eserler, sanatçılar mevcut. Korkusuz Bretonumuz Sürrealizmi överken bir yandan da mükemmel zekasıyla Sürrealizmin sertliğini göstermiş. Ama ilk manifestodaki sertliği diğer ikisinde alamadım. Hatta biraz yaşadığı olaylardan tedirgin gibi hissettim. Neyse lafı fazla uzatmayacağım son manifestodaki 3 mesajıda çok dikkatli okuyun asıl meseleyi sona saklamış gibi hissediyorum. Gerçek bir sürrealist meraklısıysanız kitabı okumadan geçmeyin.

Belkide aramızda cidden tek albüminli olan farklı insanlar yaşıyordur.

Alttaki yorum yanlış. Serinin ikinci kitabı. İlk kitabı Büyünün Rengidir.

İlk kitaba göre yayınevi dil çevirisini daha iyi düzeye getirmiş ve akıl karıştırıcı eksiltili cümleler yok. Ayrıca ana karakterlerden çok yan karakterlerin dünyasını net olarak gördüğümüz bir kitap olmuş. Zevkli ve hoş.

Kitabı okuduktan sonra karakterler yüzünden "kitat tot hot" (kitap çok hoş) gibi konuşmaya başlayabilirsiniz. :))

Seride bir tat eksik ancak ne tam olarak çözemiyorum. Dilin ağır ve farklı olmasında hiçbir kusur yok. Ancak çeviride bazı problemler, eksiklikler olduğunu düşünüyorum. Örnek verecek olursam 205. sayfanın son kısımlarına bakın o kadar çok "ve" kullanılmışki zor olan dil çeviri sorunuyla daha da zor hale geliyor. Bunun dışında seri güzel ilk 3 kitabını aldım devam edeceğim. Akıcı epey sürrealist denemeler göreceksiniz. Mizah da söylendiği kadar var gerçekten.